Genialna przyjaciółka
Autor: Elena Ferrante
W czułej historii przyjaźni Eleny i Lily w skrupulatny oraz intymny sposób Ferrante opisuje naturę kobiecości, a właściwie fenomen kobiecej wrażliwości. Tej kojarzonej z intuicją i emocjonalnością – najczęściej deprecjonowaną. W „Genialnej przyjaciółce” kobieca wrażliwość to także dojrzewająca świadomość procesów społecznych zachodzących w środowisku głównych bohaterek. Dwie przyjaciółki Elena i Lila nie mogły być bardziej różne od siebie. Jedna introwertyczna, konformistyczna i dążąca do celu; druga wyzywająca, dumna i nieprzewidywalna. Dorastają w ubogiej dzielnicy w Neapolu w latach pięćdziesiątych. Podczas gdy Elena ma dostęp do edukacji, Lila musi w młodym wieku podjąć decyzje o małżeństwie. Przez całe życie obie próbują przeciwstawić się miejscu, z którego pochodzą, chcą żyć inaczej niż ich matki, ciotki i kuzynki. Dla awansu społecznego przyjmują radykalnie odmienne strategie. Czy można uciec od biedy? W historię kształtowania się europejskiego społeczeństwa widzianą oczami Eleny i Lily wpisane są rzeczy. Te sentymentalne – porzucone lalki, pożyczone książki, niebieskie zakładki i te obiecujące lepsze nowe życie – pralka, telewizor i buty Cerullo. Modne obuwie mające spełnić kapitalistyczny sen o wielkich możliwościach dla każdego. Czy Elena i Lila swoją unikatową wrażliwością, pielęgnowaną dzięki przyjaźni, potrafią uchronić siebie i innych od cierpienia? I co na to mężczyźni – od lat z łatwością odnajdujący się w przemocowym świecie? Czy dzięki historii Eleny i Lily mogą dostać drugą szansę?
TWÓRCY:
Reżyseria: Ewelina Marciniak
Scenariusz i dramaturgia: Małgorzata Czerwień
Scenografia i kostiumy: Natalia Mleczak
Muzyka: Wacław Zimpel
Choreografia: Ramona Nagabczyńska
Reżyseria świateł: Szymon Kluz
Przekład: Alina Pawłowska-Zampino, Lucyna Rodziewicz-Doktór
Asystentki reżyserki: Małgorzata Czerwień, Katarzyna Gaweł
Inspicjent/sufler: Katarzyna Gaweł
OBSADA:
Juliusz Chrząstowski, Krystian Durman, Ewa Kaim, Michał Majnicz, Adam Nawojczyk, Aleksandra Nowosadko, Anna Paruszyńska – Czacka, Karolina Staniec, Łukasz Stawarczyk, Małgorzata Zawadzka
Wykonanie muzyki na żywo: Wacław Zimpel
Mój pierwszy rave
Autor: Agnieszka Jakimiak
Na przełomie lat 90. i 00. przez Łódź przeszła efemeryczna rewolucja w rytmie acid techno, drum’n’basu, jungle i punka, napędzana przez tysiące młodych osób, które tańczyły do upadłego na ulicach miasta słynącego z pofabrycznego kurzu i obezwładniającej szarości.
Jestem z Łodzi, ale nigdy nie byłam na Paradzie Wolności, na squacie na Węglowej, na imprezach w tunelu pod ulicą Pomorską, w klubie New Alcatraz. Chcę poczuć tętno miasta, którego wtedy nie poznałam – być częścią Łodzi, która celebruje różnorodność, której można doświadczać całym ciałem i w której nie trzeba się bać, bo tańczy się wspólnie, ramię w ramię. Przeżyć rave, którego nie przeżyłam.
(Agnieszka Jakimiak)
TWÓRCY:
Reżyseria, scenariusz: Agnieszka Jakimiak
II reżyser, dramaturgia, scenografia, światła, video: Mateusz Atman
Muzyka, kompozycja, przygotowanie występu na żywo: Łukasz Jędrzejczak
Choreografia: Oskar Malinowski
Kostiumy: Nina Sakowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
OBSADA:
Halszka Lehman, Paulina Walendziak, Mirosława Olbińska, Łukasz Jędrzejczak (gościnnie)
Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję
Autor: Mateusz Pakuła
Jeśli choć raz wyliście z bezsilności, lekarz zwracał się do Was w trzeciej osobie, a ksiądz powtarzał Wam, że cierpienie uszlachetnia, nie możecie przegapić tego spektaklu!
Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję to adaptacja głośnej książki Mateusza Pakuły, dramatopisarza, dramaturga i reżysera teatralnego, znanego widzom z takich spektakli jak „Lem vs. P. K. Dick”, „Pluton p-Brane” i „Wieloryb the Globe”. To osobista opowieść o procesie umierania jego ojca, który chorował na raka trzustki, ale też historia bezradności i wściekłości na instytucje państwa, służbę zdrowia i Kościół, które zadają chorym dodatkowe cierpienia. „Współumieranie”, o którym napisał Mateusz Pakuła nie jest jednostkowym doświadczeniem. Z bezradnością, wściekłością i gniewem mierzą się tysiące ludzi w całej Polsce, którzy nie mogą decydować o własnym losie, a ich bliskim ogranicza się prawa. To krzyk o eutanazję w chwilach przekraczania granic cierpienia. Ale myli się ten, kto myśli, że zobaczy na scenie smutną opowieść, bo w spektaklu nie zabraknie groteski i komizmu, tak bliskich wszystkim spektaklom Pakuły.
TWÓRCY:
Tekst, adaptacja i reżyseria: Mateusz Pakuła
Scenografia i kostiumy: Justyna Elminowska
Muzyka: Zuzanna Skolias-Pakuła, Antonis Skolias, Marcin Pakuła
Wokale: Zuzanna Skolias-Pakuła
Światło: Paulina Góral
Asystent reżyserki światła: Maciej Kaszyński
Wideo: Olga Balowska
OBSADA:
Andrzej Plata, Wojciech Niemczyk, Jan Jurkowski, Szymon Mysłakowski, Marcin Pakuła
Opowieści babć szeptane córkom przez matki
Autor: Gianina Cărbunariu
Doceniona przez krytyków gorzka opowieść, przeplatana czarnym humorem. Spektakl słynnej europejskiej reżyserki - Gianiny Cărbunariu, to międzypokoleniowa podróż, podczas której przyglądamy się czasom rumuńskiej dyktatury, obradom Okrągłego Stołu, a także współczesnej Polsce.
Cărbunariu wynosi tabu związane z przerywaniem ciąży poza granice czasu czy państw. Historia utkana jest z kobiecych doświadczeń, a narratorkami opowieści są córki, matki i babcie… ale czy na pewno?
TWÓRCY:
Tekst, reżyseria: Gianina Cărbunariu
Przekład: Radosława Janowska-Lascar
Scenografia i kostiumy: Anna Maria Karczmarska, Mikołaj Małek
Muzyka: Karol Nepelski
Choreografia: Katarzyna Sikora
Dramaturgia: Anna Mazurek
Reżyseria światła: Rafał Paradowski
Asystentka, tłumaczka : Klaudia Gębska (AST)
Asystent reżyserki: Michał Lewandowski
Inspicjentka: Anna Pawicka
OBSADA:
Barbara Biel, Magdalena Myszkiewicz, Magdalena Wrani-Stachowska, Beata Zygarlicka, Robert Gondek, Adam Kuzycz-Berezowski, Michał Lewandowski, Wojciech Sandach, Maria Wójtowicz (gościnnie)
