LUDWIK WĘGIERSKI - KRÓL WĘGIER, OJCIEC JADWIGI (Kamil Siegmund)

Urodzony 5 marca 1326 w Wyszegradzie. Król Węgier w latach 1342–1382, król Polski w latach 1370–1382.

Pomimo dwóch zawartych małżeństw – z Małgorzatą, córką cesarza oraz króla Czech Karola Wielkiego oraz z Elżbietą, córką Bana Bośni Stefana II, Ludwik nie doczekał się męskiego potomka – prawowitego następcy tronu. Druga żona urodziła mu natomiast trzy córki, z czego pierwsza Katarzyna zmarła jeszcze w dzieciństwie. Najstarsza córka Maria został królową Węgier – żoną Zygmunta Luksemburczyka, a najmłodsza Jadwiga królem polskim i żoną Władysława Jagiełły.

Swoje rządy Ludwik Andegaweński rozpoczął od obszaru Węgier. W tamtejszej stolicy – Budzie, udało mu się stworzyć ośrodek kultury wczesnorenesansowej. W latach 1351 – 1352 Ludwik zaangażował się w sprawy Rusi halicko – włodzimierskiej. Działał wówczas z królem polskim Kazimierzem Wielkim, któremu pomógł opanować i przyłączyć te obszary do Polski. Powołując się na zawarty między jego ojcem a Kazimierzem Wielkim - układ na przeżycie, zawarty podczas zjazdu w Wyszehradzie, Ludwik zaraz po śmierci tego ostatniego przejął tron polski.

Ponieważ sprawy związane z Polską stanowiły dla nowego władcy kwestie drugorzędną, w jego imieniu władzę w kraju sprawowali regenci. W pierwszej kolejności jego matka – Elżbieta Łokietkówna. Następnie Władysław książę opolski, a po nim kanclerz Zawisza z Kurozwęk. Czasy rządów Ludwika Węgierskiego oznaczały dla Polski ostateczne odsunięcie przedstawicieli dynastii piastowskiej od tronu polskiego.