Elżbieta Czyżewska

Nazywana „polską Marilyn Monroe” i „Cybulskim w spódnicy”. Pierwszą rolą filmową była postać Renaty w filmie Stanisława Barei "Mąż swojej żony" w 1960 roku. Z Bareją, zrealizowała również popularną komedię "Żona dla Australijczyka", w której zagrała tancerkę z zespołu „Mazowsze” oraz "Małżeństwo z rozsądku" w 1966 roku, gdzie zagrała z Danielem Olbrychskim i Bohdanem Łazuką. Była charyzmatyczna i niezwykle utalentowana, a masowa publiczność kochała ją za komediowe kreacje. Czyżewska ma jednak na swym koncie również role dramatyczne m.in. w filmie Tadeusza Konwickiego "Zaduszki" czy "Dom bez okien". W 1966 roku aktorka wyjechała do Stanów Zjednoczonych, wracając w 1968 roku na zaproszenie Andrzeja Wajdy do jego filmu "Wszystko na sprzedaż". W 1969 roku zagrała w Stanach w filmie "Putney Swope" Roberta Downeya Sr. Krzysztof Demidowicz tak pisał o aktorce:

Filmowe początki określiły ją jako amantkę z instynktem komediowym, ale Czyżewska potrafiła wyzwalać się z przypisanych jej schematów. (...) Niezależnie od epoki i konwencji odsłaniała zza maski postaci własną indywidualność. Nie miała klasycznej urody, ale za to swojską i ciepłą, co w połączeniu z naturalną żywiołowością i autentyzmem stało się jej atutem. - To nasza wersja 'dziewczyny z sąsiedztwa' - powiedział o niej Aleksander Bardini. Ujmowała publiczność połączeniem dynamicznego temperamentu i wrażliwości, mocnego charakteru i romantycznych pragnień ("Film" 2001, nr 06).

Czyżewska zmarła w nowojorskim szpitalu New York Presbyterian Hospital na Manhattanie, w wieku 72 lat, przegrywając walkę z rakiem przełyku (była nałogową palaczką).