
"Ludzie-koty" (Jacques Tourneur 1942)
Nieśmiała, młoda dziewczyna serbskiego pochodzenia Irena Dubrovna, większość czasu spędza w ogrodzie zoologicznym, przy wybiegu czarnej pantery. Podczas jej szkicowania poznaje Oliviera, którego pociąga jej niebanalna osobowość. Ich małżeństwa nie jest jednak udane, kobieta unika zbliżenia twierdząc, że może ono obudzić w niej odwieczną bestię, gdyż tak się dzieje z kobietami z jej rodzinie. Olivier zaczyna martwić się o swoją żonę, a jednocześnie zbliża się do koleżanki z pracy Alice, co grozi kobiecie i jemu samemu niebezpieczeństwem. Zwłaszcza wtedy gdy ginie psychoanalityk, który próbował leczyć Irenę przy pomocy erotycznego szoku.
Konstrukcja tego filmu jak i następnych sygnowanych nazwiskiem Vala Lewtona i wytwórni RKO, opiera się na budowaniu „psychologicznej grozy”, dającej w efekcie odczuwalny klimat tajemnicy. Nawet gdy nie dzieje się nic niezwykłego, poczucie grozy jest bardziej namacalne niż w filmach z potworami. W tym rolę odegrały nastrojowe zdjęcia i montaż (przywoływana w historii kina scena w basenie, kiedy dziewczyna słyszy pomruk, i zdaje sobie sprawę ze „coś” krąży wokół basenu). Ciekawe operowanie światłem i cieniem powodowało że widzowie dopowiadali sobie resztę. Film z niepokojącą kreację Simone Simon okazał się wielkim sukcesem frekwencyjnym.
Program TV został dostarczony i opracowany przez media-press.tv

„Jak zostać kotem?” (Barry Sonnenfeld 2016)
Zarozumiały i egoistyczny biznesman Tom Brand zostaje uwięziony w ciele kota, którego jego córka dostaje na urodziny. Pod postacią pięknego syberyjskiego czworonoga przeżywa istne katusze, nie mogąc powiadomić rodziny o swym losie. Ale jak to często w tego typu filmach bywa, przymusowe zesłanie, pozwala mu dostrzec to czego nie doceniał do tej pory, a i spoglądanie na świat kocimi oczami czyni go o wiele sympatyczniejszym. To zabawna komedia z Kevinem Spacey, który zabarwia swą rolę (i ludzką i kocią) cudowną ironią i humorem, bo choć to film przypominający dickensowską „Opowieść wigilijną” to pazur tego aktora nie pozwolił jej zawędrować w zbyt daleko w stronę kina familijnego. Prawdziwą gwiazdą filmu jest jednak oczywiście futrzak, pięknie fotografowany i tylko nieco podrasowany komputerowo, który wyprawia niewiarygodne rzeczy mając ciałko kota, a potrzeby dorosłego, nie stroniącego na przykład od wysokogatunkowej whisky, mężczyzny.
Program TV został dostarczony i opracowany przez media-press.tv

„Kot Bob i ja” (Roger Spottiswoode 2016)
Historię terapeutycznej przyjaźni kota i człowieka napisało samo życie, a stała się ona sławna po opublikowaniu bestsellerowej jak się okazało autobiograficzna powieści Jamesa Bowena, "Kot Bob i ja", do niedawna bezdomnego narkomana, który opisał niezwykły zwrot jaki dokonał się w jego życiu po przygarnięciu kotka, który pewno dnia przyplątał się pod drzwi jego socjalnego mieszkania. Kiedy okazało się że kot jest ranny, James, zarabiający na życie jako grajek uliczny wydał wszystkie pieniądze jaki wówczas posiadał na jego leczenie, a gdy kot wyzdrowiał zaczął towarzyszyć swemu dobroczyńcy podczas jego występów, a wkrótce pryz sprzedaży czasopisma "The Big Issue". Rudy towarzyski kocurek, stał się szybko jego znakiem rozpoznawczym, ludzie przystawali, zagadywali, robili sobie z nim zdjęcia i… zostawiali spore datki. Kot i jego pan stali się londyńską sensacją, a James, czując się odpowiedzialnym za kota, podjął decyzję o całkowitym zejściu z metadonu, trzymającego go z dala od heroiny. To nie koniec tej historii dwóch celebrytów, którą można zobaczyć w znakomitym filmie „Kot Bob i ja”, w którym rolę Jamesa zagrał Luke Treadaway, a rolę kota Boba - kot Bob!
Program TV został dostarczony i opracowany przez media-press.tv

„Kedi - sekretne życie kotów” (Ceyda Torun 2016)
Dokumentalna opowieść o kotach, które twórcy filmu podpatrują w ich naturalnym środowisku – żyjących na swobodzie na ulicach Stambułu, miasta w którym koty traktowane są w sposób szczególnie przyjazny. Udało się uchwycić charaktery kilkorga czworonożnych bohaterów, Spryciara, Przylepa, Sułtan, Flirciarz, Bestia, Szajba i Cwaniaka, których warunki życia poznajemy podczas codziennych sytuacji – zdobywania jedzenia, karmienia młodych, walki o terytorium czy poszukiwań bezpiecznego kąta w tym wielomilionowym mieście. Są tyleż rozkoszne i wdzięczne, co drapieżne i uparte. Ich interakcja z mieszkańcami miasta to swoisty fenomen, troska o dobrostan kotów sąsiaduje z obawą samych mieszkańców o to czy będzie dla nich miejsce w mieście, w którym tak bardzo zaczyna brakować natury. Historie, które oglądamy sprawiają, że film ogląda się jak pełną napięcia, czasem drastyczną, ale i wzruszającą fabułę.
Program TV został dostarczony i opracowany przez media-press.tv