Gina Lollobrigida od Hollywood wolała ojczyznę. Gdy skończyły się propozycje angaży, zrobiła zawodowego fikołka i znów olśniła

Grywała niewielkie role we włoskich filmach takich jak musical „Łucja z Lammermooru” (Lucia di Lammermoor, 1946) wg powieści Waltera Scotta, dramat przygodowy Riccarda Fredy „Czarny orzeł” (Aquila nera, 1946) z Rossanem Brazzim, musical „Pagliacci” (1948) z muzyką Ruggera Leoncavalla z Titem Gobbim czy dramacie Luiga Zampy „Dzwonki alarmowe” (Campane a martello, 1949). Potem dostrzegło ją Hollywood i zapragnęło mieć dla siebie.

Vénus impériale; Stephen Boyd, Gina Lollobrigida