Pola Raksa

A właściwie Apolonia Raksa, jest do dziś uznawana najpiękniejszą aktorką w dziejach polskiej kinematografii. W latach 60. kiedy młodziutka Pola studiowała polonistykę, zwróciła uwagę Marii Kaniewskiej, reżyserki kompletującej obsadę do reżyserowanego przez siebie filmu Szatan z siódmej klasy (1960). To właśnie ten film stał się filmowym debiutem Raksy. Dziewczyna rzucić studia polonistyczne i przeniosła się na Wydziale Aktorskim PWSFTviT w Łodzi. Szkołę ukończyła w 1964 r. i do 1968 r. była aktorką łódzkiego Teatru Powszechnego. Zagrała w wielu filmach, ale to rola Marusi w serialu „Czterej pancerni i pies” przyniosła jej ogromną popularność. W 1965 roku zagrała u boku Daniela Olbrychskiego w ekranizacja powieści Stefana Żeromskiego "Popioły". W latach 60 zagrała w sumie w 17 filmach i serialach.

W drugiej połowie lat 90. Pola Raksa wycofała się z działalności filmowej. Zajęła się projektowaniem ubrań i malarstwem.

Barbara Brylska

Fantastyczna polska aktorka, matka polskiego negliżu. W Latach 60. prawdziwą sławę przyniosły jej role fenickiej kapłanki Kamy w ekranizacji „Faraona” Jerzego Kawalerowicza i pięknej Krysi w adaptacji „Pana Wołodyjowskiego” Jerzego Hoffmana (1969). Dzięki nim Brylska stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych aktorek w całym bloku socjalistycznym. Od końca lat 60. obsadzano ją głównie w rolach seksownych kobiet. Nagie sceny z jej udziałem przeszły do historii kina.

Ewa Krzyżewska

Choć zagrała w niewielu filmach, Ewa Krzyżewska była uznawana za prawdziwą gwiazdę lat 60. i jedną z najpiękniejszych aktorek tamtego okresu. Tajemnicza, niechętnie opowiadała o sobie. Posiadała niesamowitą kobiecość, jaką obecnie mogłaby pozazdrościć jej niejedna aktorka. Debiutowała u Andrzeja Wajdy w "Popiele i diamencie" gdzie stworzyła wybitną postać barmanki Krystyny. Za rolę w tym filmie otrzymała w 1962 jedyną nagrodę filmową w swoim życiu przyznaną przez Francuską Akademię Filmową „Kryształowej Gwiazdy”. W latach 60. zagrała również w "Zbrodniarzu i Pannie", "Faraonie", gdzie wcieliła się w postać Hebron, czy w filmie "Lekarstwo na miłość".

W 2003 zginęła w wypadku samochodowym w Hiszpanii, gdzie mieszkała z mężem, Bolesławem Kwiatkowskim.

Teresa Tuszyńska

Jej kariera zaczęła się od konkursu tygodnika "Przekrój" - "Piękne dziewczęta na ekrany". Była niebywale piękna miała wrodzony talent, ale aktorstwa nigdy nie traktowała poważnie. Rolą Margueritte w „Do widzenia, do jutra” gdzie partnerowała Zbigniewowi Cybulskiemu, zachwyciła publiczność. Już wtedy dostawała propozycje grania w zagranicznych filmach, które skrupulatnie odrzucała. W latach 60. amerykańskie pismo Show uznało Tuszyńską za najbardziej uzdolnioną polską aktorką. Niestety aktorka uległa presji związanej z zawodem i alkoholowi, zaprzepaszczając szanse na międzynarodową karierę. Po rozwodzie z drugim mężem, Włodzimierzem Kozłowskim, Tuszyńska na dobre popadła w alkoholizm. Zmarła 19 marca 1997 roku najprawdopodobniej na skutek wylewu lub ataku serca.