
"Witaj, nocy" (2003) - reż. Marco Bellocchio
Włochy, 1978 rok. "Czerwone Brygady" terroryzują Włochy. 16 marca zostaje porwany premier Aldo Moro. Przez pięć tygodni sprawcy nie wysuwają żadnych żądań. Później obiecują uwolnienie polityka, jeśli ich towarzysze opuszczą więzienia. Rząd nie zamierza negocjować z terrorystami. Policja jest bezradna. Okazuje się, że bezsilność organów ścigania jest na rękę wielu politykom. Tymczasem Moro pisze do kolegów partyjnych rozpaczliwe listy. Porywacze łagodzą żądania, lecz rząd jest nieugięty. Dwa miesiące później zostają znalezione zwłoki polityka/

"Kandahar" (2010) - reż. Andriej Kawun
Afganistan, 1995 rok. Samolot transportowy zostaje zmuszony do lądowania na lotnisku w Kandaharze - stolicy islamskiego terroryzmu. Pięciu rosyjskich pilotów zostaje wziętych do niewoli przez talibów. Jeśli zdradzą ojczyznę, zostaną uwolnieni.
Rosyjski blockbuster pełną gębą. Duży budżet plus oparta na faktach historia równa się sukces. Nie inaczej jest w tym przypadku. Siłą filmu jest to, co pozornie pozostaje na drugim planie. To właśnie sceny egzekucji niewinnych, których dopuszczali się Talibowie, najbardziej zapadają w pamięć. Produkcja jest świetnie obsadzona, warto ją zobaczyć chociażby dla bezbłędnego Andrieja Panina.

"L'Ordre et la morale" (2011) - reż. Mathieu Kassovitz
Nowa Kaledonia, rok 1988. Kaledońscy bojownicy o wolność w jaskiniach na wyspie Ouvéa przetrzymują 27 zakładników, w tym żandarmów i wojskowych, żądając ogłoszenia niezależności Nowej Kaledonii.
Film nie pojawił się w polskiej dystrybucji. Dość niezrozumiała decyzja, biorąc pod uwagę, że dzieło nakręcił – i jednocześnie zagrał główną rolę – Mathieu Kassovitz, autor takich doskonałych obrazów jak „Nienawiść” czy „Zabójca(y)”. Po krótkiej przygodzie w Hollywood, Francuz powrócił do swojej ojczyzny, gdzie ponownie zafundował widzom mocne i trzymające w napięciu kino.

"Wiatr buszujący w jęczmieniu" (2006) - reż. Ken Loach
Świetny film Kena Loacha, który zajął się odkrywaniem kulis działania organizacji IRA. Irlandia, przełom 1920 i 1921 roku. Trwają krwawe walki, które mają przynieść Irlandii niepodległość. Anglia zgadza się na podpisanie kompromisu. Na jego mocy powstaje złożone z 26 hrabstw Wolne Państwo Irlandzkie, którego głową nadal jest angielska królowa. Konflikt dotyka również dwóch braci, którzy do tej pory bili się ramię w ramię w szeregach IRA. Damien odmawia podporządkowania się Anglikom. Teddy jest realistą. Uważa, że należy zaprzestać walki zbrojnej. Bracia oddalają się od siebie, a wreszcie stają po przeciwnych stronach.