KRÓLOWA JADWIGA (Halina Łabonarska)

Małżeństwo księżniczki kaliskiej Jadwigi z Władysławem Łokietkiem zawarte zostało najprawdopodobniej w 1293 r. w celu umocnienia sojuszu z Przemysłem II Wielkopolskim, stryjecznym bratem Jadwigi. Od tej pory przez czterdzieści lat dzieliła z Łokietkiem usłany wieloma przeszkodami los. Po ucieczce męża z kraju sama przez kilka lat wychowywać musiała dzieci, przebywając w kujawskim Radziejowie. Ciężkie chwile wynagrodzone zostały jej w 1320 r., gdy wraz z Łokietkiem koronowana została na królową Polski. Do końca życia wiernie wspierała męża w sprawowaniu władzy. Jadwiga była z pewnością dumną kobietą o silnym charakterze, o którym przekonała się Aldona-Anna. Po śmierci Władysława nie zgodziła się na koronację synowej, twierdząc, że za jej życia tylko ona tytułować może się królową Polski. Ostatecznie uproszona przez ukochanego syna, zgodziła się na koronację jego żony. Sama zaś usunęła się do klasztoru klarysek w Starym Sączu, gdzie w służbie bożej dopełniła życia.