Oto najlepsze francuskie komedie!

"Heartbreaker. Licencja na uwodzenie" (2010)

Twoja jedyna córka zakochała się do szaleństwa w skończonym kretynie? Twoja siostra zaręczyła się z brutalem? Twoja najlepsza przyjaciółka umawia się z frajerem? Pewien człowiek może je jeszcze uratować. Nazwisko: Alex Lippi. Zawód: rozbijanie par. Metoda: uwodzenie!

W kilka tygodni, w zamian za honorarium adekwatne do swojej reputacji, Alex zamieni każdego faceta (męża, narzeczonego lub przyjaciela) w "eksa". Zmyślne kryjówki, podsłuch telefoniczny, fałszywa tożsamość, zniewalający uśmiech, każdy sposób jest dobry, żeby wypełnić zadanie.

Ale uwaga! Alex ma własną etykę. Rozbija tylko te pary, w których kobieta jest nieszczęśliwa. Dlaczego więc przyjmuje kolejne zlecenie? Obiekt ma na imię Juliette - młoda dziedziczka wielkiej fortuny, to kobieta wolna i niezależna. Za 10 dni ma wyjść za mąż za przystojnego młodzieńca, którego kocha nad życie. Dziesięć dni na uwodzicielską "mission impossible", podczas której nasz łamacz serc może odkryć, że w miłości nie istnieje plan doskonały…

"Przychodzi facet do lekarza" (2014)

Romain Faubert ma 40 lat i jest zdrowy jak ryba. Problem w tym, że nie chce w to uwierzyć. Gorzej - jest przekonany, że jego organizm jest pełen bakterii, wirusów i wszelkiego rodzaju chorób. Byłby to jego prywatny kłopot, gdyby nie fakt, że swoją manią rujnuje życie jedynego przyjaciela, doktora Zvenki. Poczciwy medyk codziennie musi wybijać z głowy Romaina kolejne urojone schorzenia, a ich chora relacja wykracza daleko poza lekarski gabinet. Romain potrafi nawiedzić swego lekarza bez uprzedzenia w trakcie zabiegu, podczas rodzinnej uroczystości, czy w domu w środku nocy. Miarka przebiera się, gdy jak zwykle umierający Romain zaczyna deklarować bardzo żywe uczucia do siostry doktora. Zvenka nie podziela poglądu, że miłość jest lekarstwem na wszystko. Wprowadza więc w życie własny plan wyleczenia hipochondryka. Plan równie łatwy, jak resocjalizacja Hannibala Lectera.

"Wspaniała" (2012)

Dobra sekretarka musi być dyskretna. Zasadnicza lecz nie natrętna. Kompetentna już na pierwszy rzut oka. I koniecznie w okularach. Ma nosić stosowny strój, mieć porządną fryzurę. I przede wszystkim sprawnie pisać na maszynie. Zwłaszcza ten ostatni warunek musi spełniać bohaterka tej urokliwej komedii, Rose Pamphyle, która ubiega się o posadę sekretarki. Aby osiągnąć pełnię szczęścia, będzie musiała zostać najszybszą maszynistką na świecie i wygrać międzynarodowy konkurs pisania, organizowany w 1959 roku w Nowym Jorku.

Akcja filmu rozpoczyna się rok wcześniej. 21-letnia Rose mieszka w niewielkim Saint Fraimbault ze swym owdowiałym ojcem. Na jego życzenie ma poślubić Maurice'a, syna miejscowego właściciela warsztatu. Ona ma jednak inne plany na przyszłość. Nie myśli o zamążpójściu, ma dość pracy w sklepie ojca, marzy się jej wielki świat. Podobnie jak jej rówieśnice szuka posady sekretarki. W latach 50. XX w. śnią o tym wszystkie nowoczesne dziewczyny, takie zajęcie daje możliwość podróży i przeżywania licznych przygód. Rose składa podanie o pracę w agencji ubezpieczeniowej prowadzonej przez Louisa Echarda. Louis przyjmuje ją na próbę. Zachęca do wzięcia udziału w okręgowych mistrzostwach w szybkim maszynopisaniu, które musi wygrać, jeśli chce zaczepić się u niego na dłużej. Następne czekają ją zawody krajowe, a potem międzynarodowe. Louis, który zamierza przygotować ją do zawodów, zakłada się ze swoim najlepszym przyjacielem, Bobem Taylorem, że zrobi z niej najszybszą maszynistką świata. Rozpoczyna się ciężka praca nad krnąbrną uczennicą, która okazuje się bardzo bystra i zdolna. Ich drogi jednak ostatecznie się rozchodzą, ale ambitna Rose nie poddaje się. Postanawia wziąć udział w najważniejszych zawodach organizowanych w Nowym Jorku. Nieoczekiwanie pojawia się tam również Louis, by wspierać swoją byłą sekretarkę.