13 pierwszych dni

14 grudnia 1981 W Stoczni Gdańskiej ukonstytuowały się trzy komitety strajkowe: Krajowy Komitet Strajkowy (najpierw ukonstytuował się w Porcie Północnym) na czele z wiceszefem Komisji Krajowej Mirosławem Krupińskim, regionalny i Stoczni Gdańskiej. W poniedziałek Komisja Zakładowa stoczni przegłosowała strajk okupacyjny. Bramy stoczni zatarasowano ciężkim sprzętem i zaspawano, by uniemożliwić ZOMO pacyfikację. Strajki zorganizowano w większych zakładach Trójmiasta: w stoczniach, portach, rafinerii, Centrum Techniki Wytwarzania Przemysłu Okrętowego "Promor" w Gdańsku, na Uniwersytecie Gdańskim i w Wyższej Szkole Morskiej. Według danych MSW strajki trwały w 199 zakładach w całym kraju, m. in: w Zakładach Mechanicznych "Zamech", Zakładach Przemysłu Odzieżowego "Truso" w Elblągu, w Zakładach Mechanicznych "Ursus" w Warszawie, Fabryce Wagonów "Pafawag" we Wrocławiu. W siedzibie Związku Literatów Polskich w Warszawie ukonstytuował się Komitet Pomocy Więźniom. Po kilku dniach przeniósł się do kościoła św. Marcina przy ul. Piwnej i został objęty opieką prymasa. W nocy, z 14 na 15 grudnia, oddziały ZOMO weszły do stoczni. Funkcjonariusze wygarnęli wielu strajkujących, mimo wszystko nie udało się zdusić strajku. Twórcy dokumentu wykorzystali archiwalne filmy, zdjęcia. Kamera pokazuje czołgi przed Stocznią Gdańską. Tamte wydarzenia komentują: Bogdan Borusewicz, Zenon Kwoka z Zarządu Regionu i Alojzy Szablewski, przewodniczący Komisji Zakładowej. O powstaniu KKS w Porcie Północnym opowiadają Jan Hałas, Czesław Nowak. Nie obyło się bez reakcji Zachodu. 14 grudnia prawie 100 tys. paryżan uczestniczyło w manifestacji potępiającej stan wojenny w Polsce. W tym dniu odbywały się wiece i manifestacje w 128 innych miastach francuskich.