Alpy

Są zawody mniej i bardziej typowe. Bohaterowie filmu Giorgosa Lanthimosa zajmują się… wcielaniem w rolę zmarłych niedawno osób. „Alpy” to kolejna, po nominowanym do Oscara® „Kle”, niepokojąca propozycja reprezentanta nowej greckiej fali. W 2011 roku film walczył o Złotego Lwa. Młoda dziewczyna, dobrze zapowiadająca się tenisistka, ulega wypadkowi samochodowemu. Pielęgniarka (Aggeliki Papoulia), która pociesza zmartwioną rodzinę nastolatki, nie jest całkiem bezinteresowna. Należy do grupy pod nazwą „Alpy”, której członkowie - pod twardym przywództwem „Mont Blanca” (Aris Servetalis) - zawodowo zajmują się wcielaniem w rolę zmarłych niedawno ludzi, by pomóc ich bliskim pogodzić się z traumą utraty. Wewnątrz grupy obowiązuje system surowych zasad, a za złamanie ich grozi kara. Czterdziestoletni Giorgos Lanthimos zadziwił filmowy świat w już 2009 roku, gdy na festiwalu w Cannes zaprezentowano jego dramat „Kieł”, historię rodziny, która z premedytacją izoluje swoje dorosłe dzieci od świata zewnętrznego. Każde ich zajęcie wpisane jest w grafik, a za ewentualne nieposłuszeństwa karę bezwzględnie wymierzają Matka i Ojciec. Rodzice zaburzają dzieciom także pojmowanie języka przekonując na przykład, że „autostrada” to „rodzaj porywistego wiatru”. „Kła” nagrodzono w Cannes prestiżową nagrodą Un Certain Regard oraz nominowano do Oscara®. Również bohaterowie „Alp”, najnowszego filmu Greka, żyją w alternatywnym, wypreparowanym świecie, który - w przeciwieństwie do dzieci z „Kła” - sami dla siebie wybierają. Jaka jest jednak cena izolacji i manipulacji? Oba filmy i stawiane w nich pytania doskonale wpisują się w nurt kinematografii greckiej, zwany „nową grecką falą” lub nawet „grecką falą dziwaków”. Filmy tego nurtu uciekają od dosłowności, a jednocześnie z przenikliwością komentują trudną rzeczywistość i kryzys w Grecji. „Alpy” nominowano w Wenecji do Złotego Lwa oraz nagrodzono Złotą Osellą za świetny scenariusz Efthymisa Filippou oraz Giorgosa Lanthimosa.