Będą domny

Temat reportażu jest nośny i wzruszający: bezdomni, ale z innej perspektywy, inaczej pokazani i inaczej ubrani i to dosłownie. Widzimy ludzi w garniturach i w teatrze. Opowiadają o sobie, swoim życiu, błędach i perspektywach na przyszłość. To naprawdę robi wrażenie, bo wyglądają jak my, nie mają piętna bezdomności. Nie są niechlujni i brudni. Są elegancko ubrani w garnitury, pod krawatami. Inaczej na nich patrzymy i inaczej ich odbieramy. Pojawia się refleksja, że jednak szata zdobi człowieka. To nasz punkt wyjścia, by od garnituru ruszyć w miasto i na ulice. Będzie dwóch bohaterów; pokażemy ich, jak egzystują w miejskiej dżungli, jak sobie radzą. Ważnym elementem będzie także podglądanie reakcji ludzi, przechodniów. Chcemy pokazać to, o czym mówią bezdomni, że ludzie ich nie widzą. Czas świąt, to czas rodzinny. Reklamy, gadżety, wystroje sklepów - wszystko o tym krzyczy. A oni raczej nie mogą liczyć na rodzinną wigilię. Dlaczego? O tym nam opowiedzą. Będzie w naszym reportażu miejsce i na pozytywne rzeczy. Jak choćby pomysł na budowę domu dla bezdomnych u ojców paulinów, jak wspólny wypad do teatru, jak recytacja wierszy i organizowanie pomocy dla nich. Jeden z bohaterów powiedział nam, że jego życie stało się lepsze, bo pomaga innym bezdomnym. "Żyję nadzieją, będę domny". - to jego słowa, tak to wyraził. I taki będzie też tytuł reportażu: BĘDĘ DOMNY.