Bezpłodna kukułka

Niektóre debiuty reżyserskie okazują się znaczące dla historii kina. Tak jest w przypadku Bezpłodnej kukułki Alana J. Pakui. Młodziutka Pookie dostaje się do college'u. Oznacza to przeprowadzkę do Winslow. Na autobusowym przystanku poznaje Jerry'ego, również świeżo upieczonego studenta. Bezpośrednia i dowcipna Pookie onieśmiela zamkniętego w sobie, uporządkowanego chłopaka. Pomimo to między młodymi nawiązuje się nić sympatii. Sympatii, która zostanie wystawiona na wiele prób. Co sprawia, że debiut Alana J. Pakuli wpisał się do annałów kina? To jeden z pierwszych kontestacyjnych i kontrkulturowych filmów Ameryki. Pakula przełamywał wiele kanonów kina gatunkowego. Młodzieżowa, miłosna historia dwójki studentów została pokazana jak nigdy dotąd. Bohaterowie niekoniecznie budzą sympatię - Pookie jest nadmiernie ekspresyjna, momentami histeryczna i wyrzucająca z siebie potoki słów. Jerry jest niejako jej przeciwieństwem - poukładany, małomówny oraz zamknięty w sobie. Oboje są na swój sposób zagubieni, łaknący miłości, lecz nie potrafiący się w niej odnaleźć. Pakula bardziej stawia na obraz niż na słowo, portretując bohaterów długimi, często "nieznaczącymi" ujęciami. Gorzkiej historii towarzyszy słodka, ilustracyjna muzyka uwypuklająca "zgrzyt" świata przedstawionego. Rewelacyjna kreacja Lizy Minnelli. Dwie nominacje do Oscara i nagroda dla Lizy Minnelli na festiwalu Mar del Plata.