Biblioteka Synodu

Biblioteka Synodu Kościoła Ewangelicko - Reformowanego to jedyna tego typu placówka w tej części Europy. Zbiory biblioteki to kilka tysięcy ksiąg, przede wszystkim z zakresu teologii ewangelickiej, ze szczególnym uwzględnieniem nurtu reformowanego, publikacje historyczne poświęcone historii reformacji w Polsce, dziejom Kościoła ewangelicko - reformowanego, polskiego i litewskiego ewangelicyzmu w XVI - XX w. a także czasopisma i publikacje dokumentujące współczesną działalność ewangelików reformowanych w Polsce i na świecie. Biblioteka Synodu Kościoła Ewangelicko - Reformowanego, działająca obecnie w budynku kościoła ewangelicko - reformowanego na Lesznie w Warszawie, ma skomplikowaną historię. Jej początki wiązać można z księgozbiorem znajdującym się przy warszawskim zborze ewangelicko - reformowanym już w drugiej połowie XVIII wieku, a składały się na niego zapewne dary, spuścizny po duchownych i wykształconych parafianach oraz pozycje nabywane za pośrednictwem warszawskich wydawców i księgarzy - ewangelików, takich jak Michał Gröll i inni. W czasie drugiej wojny światowej największe straty poniosła Biblioteka Synodu w okresie powstania warszawskiego. Jej siedziba uległa częściowemu uszkodzeniu, a ocalałe zbiory rękopiśmienne i książki przetrwały zimę 1944/45 bez nadzoru w pozbawionych okien i zalewanych wodą pomieszczeniach. Po wojnie i przejęciu księgozbioru Biblioteki Synodu przez Bibliotekę Uniwersytetu Warszawskiego, przez dłuższy czas Kościół ewangelicko - reformowany nie miał centralnej biblioteki, działały tylko biblioteki zborowe. Dopiero w latach osiemdziesiątych powrócono do idei powołania biblioteki ogólnokościelnej wyspecjalizowanej w gromadzeniu i udostępnianiu literatury teologicznej i historycznej, a ostatecznie postanowiono reaktywować Bibliotekę Synodu, która swe pomieszczenia znalazła w budynku "nowego kościoła" ewangelicko - reformowanego na Lesznie. Bogactwem biblioteki są nie tylko książki. To przede wszystkim ludzie, którzy są z nią związani.