Boso, ale w ostrogach

(...) Jest Wielkanoc roku 1936. Chłopcy z Czerniakowa lubią trochę narozrabiać, nawet w święta. Młodych ludzi dzieli zrozumiała w tym wieku chęć rywalizacji. Dwa "gangi" mają swoje dziewczyny, krąg znajomych, własne zainteresowania i swoisty kodeks honorowy - jego pierwszy punkt mówi: kapować nie wolno, nawet księdzu podczas wielkanocnej spowiedzi. "Ferajna" toczy między sobą boje, ale łączy ich przyjaźń i przede wszystkim solidarność ludzi skazanych na niełatwy los. A także naturalny wróg: policja. Gorycz życia bezrobotnych i świadomość braku perspektyw na przyszłość rekompensują sobie humorem, poczuciem dumy i własnej godności. Wszyscy mieszkańcy Czerniakowa żyją wedle niepisanej reguły, że można być "boso", ale zawsze "w ostrogach".