Czekając na deszcz

Wyjechali w połowie lat sześćdziesiątych. Po czterdziestu latach pobytu na indonezyjskiej wyspie Flores trzech polskich misjonarzy próbuje podsumować swoje życie. Postawieni przed trudnym wyborem pozostania na zawsze lub wyjazdem bez możliwości powrotu, wybrali życie wśród ludzi, którzy im uwierzyli, że ich los można uczynić lżejszym i lepszym. Misjonarze przyjechali na wyspę jako przedstawiciele zachodniej wyższej cywilizacji, lecz mieszkając i pracując wśród ludzi zamieszkujących Flores, przekonali się o względności swoich racji. Przekonali się, że w cudze życie, w inną kulturę nie można ingerować, nie niszcząc jej. Głównym założeniem twórców filmu jest opowieść o tolerancji i zrozumieniu.