Cześć, mamo!

Obdarzony filmowym zmysłem Brian De Palma należy do najwybitniejszych światowych reżyserów, ale zarazem najbardziej kontrowersyjnych. Sławę twórcy "Carrie", "Przyjęcia weselnego", "Świadka mimo woli", "W przebraniu mordercy", "Fajerwerków próżności", "Życia Carlita", "Nietykalnych" ugruntowały zrealizowane w 1968 roku "Pozdrowienia" nagrodzone na berlińskim festiwalu Złotym Niedźwiedziem. Reżyser podpisał kontrakt ze słynną wytwórnią filmową Warner Bros., dla której dwa lata później nakręcił eksperymentalny film "Cześć, mamo! " o dalszych losach Jona Rubina, którego ponownie zagrał znakomity Robert De Niro, dopiero stojący u progu wielkiej hollywoodzkiej kariery. "Cześć, mamo! " to komedia oddająca atmosferę nowojorskiej subkultury lat 60. z Greenwich Village. Bohater filmu, Jon Rubin, brał udział w wojnie wietnamskiej. Wraca do rodzinnego Nowego Jorku, wynajmuje zdewastowane mieszkanie w biednej dzielnicy, a jego pasją staje się film. Zdobywa kamerę, przez którą podpatruje sąsiadów z nowo wybudowanego domu naprzeciwko, rejestrując na taśmie scenki z ich życia. Próbuje kręcić filmy pornograficzne dla króla porno, producenta Joego Bannera. Sam nawet zostaje aktorem i nagrywa siebie w miłosnej scenie z piękną sąsiadką Judy. W końcu Jon wiąże się z teatrem telewizyjnym, występuje w bardzo dziwnej sztuce. Angażuje się również w nasilające się protesty społeczne. Podkłada w budynku silny ładunek wybuchowy. Potem ubrany w mundur weterana wojny wietnamskiej dla jednej ze stacji telewizyjnych udziela wywiadu na temat wybuchu.