Dodek na froncie

Klasyczna komedia nieporozumień, zrealizowana głównie ze względu na osobę Adolfa Dymszy, który kreuje tu znakomitą rolę. Dodek Wędzonka, w cywilu piłkarz, podczas pierwszej wojny światowej służy w armii austriackiej. W opuszczonej chacie w strefie przyfrontowej zziębnięty żołnierz, przykrywszy się płaszczem rosyjskiego oficera, chce przez moment odpocząć. W tym czasie wojska rosyjskie przechodzą do natarcia i odzyskują utracone pozycje. W ten sposób Dodek zostaje "odbity" przez Rosjan i uznany za ich oficera, sądząc po naszywkach na płaszczu - lekarza. Zakwaterowany w polskim dworze, leczy chorych żołnierzy. Zaleca się do pokojówki Zuzi, zdobywa też względy pani pułkownikowej, która dzielnie pomaga doktorowi. Podczas wizyty Wielkiego Księcia fałszywy lekarz zostaje jednak zdemaskowany i osadzony w areszcie jako szpieg. Bezskutecznie próbuje ratować się ucieczką. W końcu wybawienie przynosi oddział polskich legionistów, którym udało się przerwać front. Dodek Wędzonka wstępuje do legionów.