Drawieński Park Narodowy

Drawieński Park Narodowy leży w środkowo - zachodniej Polsce na Równinie Drawskiej, na pograniczu województw zachodniopomorskiego, lubuskiego i wielkopolskiego. Jest częścią kompleksu leśnego Puszczy Drawskiej. Obejmuje obszar od wypływu Drawy z jeziora Dubie w Adamowie na północy do Starego Osieczna na południu. Wysiłki zmierzające do prawnej ochrony tego terenu sięgają lat 60. minonego wieku, a utworzenie parku narodowego poprzedziło stopniowe obejmowanie najcenniejszych przyrodniczo obszarów w formie rezerwatów przyrody. W 1974 roku ustanowiono rezerwat przyrody Drawa, w następnym dziesięcioleciu rezerwaty: Sicienko, Pustelnik i Płociczna. Park Narodowy utworzono w 1990 roku na obszarze prawie 8700 ha, po czym trzykrotnie powiększano jego obszar. Od 1996 roku powierzchnia parku wynosi 11 342 ha.