Drobne cwaniaczki

Ray Winkler zamierza godnie zakończyć złodziejską karierę, a po udanym skoku osiąść w "raju" amerykańskich emerytów, czyli na Florydzie. Dotąd różnie mu się wiodło i niejeden raz lądował za kratkami. W więzieniu nazywano go "Mózgiem", ale niektórzy jego koledzy dopatrywali się w tym ironii. Po kolejnej odsiadce Ray pracuje jako pomywacz w knajpie, lecz nie rezygnuje z zawodowych ambicji. Ma bowiem świetny pomysł na odbicie się od dna. Wynajmuje znajdującą się w bezpośrednim sąsiedztwie banku nieczynna pizzerię, aby z niej poprowadzić podkop prosto pod bankowy sejf. Dla zamaskowania faktycznego celu operacji namawia swoją żonę, Frenchy, byłą striptizerkę, a później manikiurzystkę, aby uruchomiła w opróżnionym lokalu ciastkarnię. Podczas gdy Ray wraz z kumplami, podobnymi do niego nieudacznikami, całymi dniami ryje podkop, Frenchy sprzedaje ciasteczka własnego wypieku. Wskutek niedyskrecji kuzynki Frenchy, May, skok na bank kończy się fiaskiem, ale ciasteczka pani Winkler robią furorę i ona oraz mąż stają się nieprzyzwoicie bogatymi właścicielami wielkiej firmy ciastkarskiej. Ray zostaje jej prezesem, uczestnicy nieudanego włamu - wspólnikami. Mając wielką forsę, Frenchy nie zamierza żyć po staremu. Postanawia zostać "kobietą z klasą", pełnoprawną uczestniczką życia nowojorskich "wyższych sfer". Do nauki życiowej ogłady wynajmuje przystojnego londyńskiego marszanda. Allen zawsze kpił ze snobizmów i intelektualnego zadęcia mieszkańców swego ukochanego miasta, ale tym razem widzi w manhattańskich elitach przede wszystkim sępy gotowe bez skrupułów korzystać z majątku po nowobogacku dumnych z siebie, ale w sumie naiwnych Winklerów. Jego bohaterowie rychło przekonują się, że pieniądze niekoniecznie dają szczęście i że tak naprawdę nie da się uciec od samego siebie.