Dziewczyna z pociągu

Jeanne mieszka na przedmieściach razem z owdowiałą matką Louise, która zarabia na życie jako opiekunka do dzieci. Ponieważ dziewczyna nie posiada ani dobrego wykształcenia, ani doświadczenia, a przy tym jest osobą introwertyczną i niezbyt lotną, znalezienie płatnego zajęcia sprawia jej wiele kłopotu. Często podróżuje pociągiem do miasta w poszukiwaniu pracy, a w wolnych chwilach jeździ na rolkach słuchając muzyki. Wkrótce poznaje młodego zapaśnika i związuje się z nim. Pewnego dnia Louise natrafia w gazecie na ogłoszenie firmowane nazwiskiem jej dawnego adoratora, dziś potężnego prawnika. W ramach dawnej znajomości aranżuje dla córki rozmowę kwalifikacyjną w kancelarii Bleisteina, jednak Jeanne nie zostaje przyjęta. Fiasko w biurze adwokata oraz problemy sercowe popychają młodą kobietę do oszustwa, którego konsekwencje przerastają jej najśmielsze oczekiwania. "Dziewczyna z pociągu" André Téchiné'a powstała na podstawie sztuki teatralnej Jeana-Marie Besseta, inspirowanej niezwykłym wydarzeniem. W piątek, 9 lipca 2004 roku młoda dziewczyna poinformowała paryską policję o incydencie, który wywołał społeczną, polityczną i medialną burzę. Nie byłoby to aż tak niecodzienne, gdyby po upływie trzech dni ogólnoświatowej dyskusji nie przyznała, że wszystko zmyśliła. To, co zrobiła i jak zareagował na to świat omawiano we wszystkich wiadomościach i gazetach. Besset napisał sztukę rok po zdarzeniu, film powstał cztery lata później. Scenariusz to owoc współpracy reżysera, autora sztuki oraz Odile Barski. Podzielenie filmu na dwie części André Téchiné wyjaśniał następująco: "To była jedna z naszych pierwszych koncepcji. Pierwsza część ukazuje genealogię i narodziny kłamstwa, zaś druga - niewyobrażalne konsekwencje, jakie czyn za sobą pociągnął oraz finał mający miejsce w sądzie. Są to dwie odrębne części. Według mnie wraz z drugą zaczyna się praktycznie nowy film".