Historia z Los Angeles

Steve Martin, niezwykle popularny w latach 90. komik, pracował nad pomysłem na film przez siedem lat. Pisał scenariusz o Los Angeles i jego mieszkańcach. W końcu dopiął swego, sam będąc producentem, a reżyserię powierzając Mickowi Jacksonowi. Harris K. Telemacher jest prezenterem pogody w jednej ze stacji telewizyjnych. Jego życie wydaje się bezproblemowe do momentu kryzysu w związku, który kończy się raptownie i nieodwołalnie. Bohater pogrąża się w depresji i dopiero poznanie atrakcyjnej, inteligentnej dziennikarki Sary odmieni sytuacje. Harris zakochuje się w kobiecie, lecz zdobycie jej miłości okaże się nie lada wyzwaniem. Z pomocą udręczonemu uczuciem przychodzi... uliczny billboard, który zdaje się odpowiadać na palące pytania Harrisa. Film przesycony jest atmosferą wielkiej metropolii. Duetowi reżyser/scenarzysta (i aktor) udało się wiarygodnie oddać schizofreniczny rytm Los Angeles, ukazując całą galerię mieszkańców. Miasto żyje w chaotycznym, frenetycznym biegu donikąd, a ekstrawagancja jest codziennością.. W takich okolicznościach ciężko o czyste, szczere uczucie i pokonanie własnych ograniczeń okaże się prawdziwym testem dla bohaterów. Twórcy umiejętnie połączyli komedię romantyczną, moralizującą bajkę o poszukiwaniu miłości z pełnym ciekawych obserwacji filmem obyczajowym. Humor jest podstawowym orężem, satyra zdaje się być wymierzona w dziwacznych mieszkańców Los Angeles, lecz ostateczny wydźwięk jest optymistyczny. Komediowość ma często odcień melancholii, nostalgiczność nie jest na szczęście nachalna i dodaje filmowi niepowtarzalnego uroku. Z zadania świetnie wywiązali się aktorzy, Steve Martin i Victoria Tennant dominują na ekranie, lecz nie brak również błyskotliwych ról drugoplanowych (znana z Seksu w wielkim mieście Sarah Jessica Parker). W ścieżce dźwiękowej wykorzystano nagrania Enyi.