Ja zostaję 4

Panuje przekonanie, że jeśli chce się coś osiągnąć, zdobyć, rozwinąć, trzeba koniecznie wyjechać w świat albo przynajmniej do Warszawy. To tam toczy się życie kulturalne, naukowe, to tylko tam można zarabiać pieniądze, a trzeba być w centrum, żeby trzymać rękę na pulsie, w centrum, które daje warunki do pracy i rozwoju. Tymczasem tak wielu ludzi wraca na Lubelszczyznę albo, tworząc "dla świata", na Lubelszczyźnie pozostaje. Cykl reportaży to spotkania z osobowościami ze świata filmu, teatru, muzyki, plastyki, ale także z tymi, którzy odnoszą sukcesy w Polsce, na świecie, ale są bardziej ukryci np. w laboratoriach, pracują nad wynalazkami, a postanowili, że zostaną na Lubelszczyźnie albo tutaj wrócą, wbrew opinii, że w tym regionie żyje się tak trudno. Kiedy był dzieckiem, mało nie umarł na czerwonkę. Chociaż tego zupełnie nie pamięta. Pamięta dom, z którego uciekał. I spodnie przewiązane sznurkiem podczas egzaminu, gdzie skalą głosu pokonał wszystkich konkurentów, ale i tak się nie dostał. Warszawy nie lubi, bo tam robią z niego małpę. A on woli tak po swojemu, spokojnie, bo szybko, to on, co najwyżej, biega. Tym razem bohaterem cyklu "Ja zostaję" jest Jan Kondrak.