Kobieta w kapeluszu
Polska 1985
Ewa, początkująca aktorka, której nie wiedzie się ani w życiu osobistym, ani zawodowym, otrzymuje propozycję zagrania Kordelii w "Królu Learze". Kobieta z zapałem przygotowuje się do nowego zadania.
Reżyseria:Stanisław Różewicz
Czas trwania:105 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Dramat obyczajowy
Kobieta w kapeluszu w telewizji
Hanna Mikuć
jako Ewa
Maria Czubasiewicz
jako Grabowska
Barbara Dziekan
jako Jadwiga
Krzysztof Gosztyła
jako N
Mieczysław Grąbka
jako Rysio
Marek Kondrat
jako Lewicki
Stanisław Różewicz
Scenariusz
Stanisław Różewicz
Reżyseria
Urszula Śliwińska
Montaż
Jerzy Wójcik
Zdjęcia
Jerzy Satanowski
Muzyka
Henryk Romanowski
Producent
Opis programu
Stanisław Różewicz, często podejmujący trudne kwestie moralne, mistrz kameralnego dramatu psychologicznego, w "Kobiecie w kapeluszu" pokazuje dylematy ludzi teatru, a szerzej - artystów. Wzniosłe wyobrażenia o powołaniu aktorskim konfrontuje z podławą codziennością tego zawodu, w której bardziej niż talent liczą się układy, a wrażliwość przegrywa w konkurecji z siłą. Główna bohaterka filmu, Ewa (Hanna Mikuć), jest początkującą aktorką. Nie udaje jej się jednak wybić w tym zawodzie. Gra w teatrze w niemym epizodzie w "Balu manekinów". Pewnego dnia w jej teatrze zjawia się reżyser Lewicki (Marek Kondrat). Ma zamiar wystawić "Króla Lira" i powierzyć Ewie rolę Kordelii, rolę tytułową zaś - Ziembińskiemu (Henryk Machalica), którego Ewa podziwia za to, że nie stracił godności przez lata przepracowane w zawodzie. Ewa z radością przygotowuje się do nowego zadania. Składa wizytę profesorce ze szkoły teatralnej, by porozmawiać z nią o postaci Kordelii i istocie aktorskiego powołania. Tymczasem przyjaciółka Magda (Magdalena Wołłejko) załatwia jej rolę w filmie. Miałaby zagrać epizodyczną kobietę w kapeluszu. Kiedy próbuje dowiedzieć się czegoś więcej o tej postaci, reżyser wyjaśnia jej, że jest bez znaczenia, naprawdę ważny jest bowiem kapelusz. Rezygnuje więc z tej propozycji. Nie wiedzie się jej także w życiu osobistym. Zrywa z narzeczonym. Nie może porozumieć się z matką i ojczymem. Od siostry dowiaduje się, że to matka była przyczyną rodzinnego dramatu: ojciec, nie mogąc znieść, że go zdradza, rozpił się i zginął pod kołami samochodu. Pasmo osobistych i zawodowych niepowodzeń dopełnia decyzja Lewickiego, by w roli Kordelii obsadzić inną aktorkę, co w Ewie wywołuje wstrząs. Ostatecznie reżyser w ogóle rezygnuje z wystawienia sztuki. Film w 1985 roku otrzymał Złote Lwy na X Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku, a także Srebrny Medal, Wyróżnienie FIPRESCI (Międzynarodowej Federacji Krytyki Filmowej) i Nagrodę Związku Artystów Plastyków ZSRR za scenografię Haliny Dobrowolskiej na XIV Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Moskwie.