Kobiety reformacji

Historycy zbyt rzadko zwracają uwagę na kobiety, które stały u boku reformatorów lub same udzielały się w ruchu reformacyjnym. W reportażu sylwetki kobiet reformacji, ich rola i znaczenie. Jedna z najbardziej znanych kobiet reformacji to Katherine von Bora, była zakonnica, z którą Marcin Luter wziął ślub. Byli małżeństwem przez 21 lat i mieli sześcioro dzieci. Zarządzała domem, a także prowadziła browar. Zapewniała utrzymanie rodzinie. Katharina Schutz Zell była żoną luterańskiego teologa i reformatora Matthew Zella. Służyła razem z nim. Rozwinęła posługę kobiet, opublikowała Księgę Psalmów, aby kobiety mogły śpiewać. Grała wiodącą rolę w organizowaniu pomocy dla 150 wygnańców ze swoich miast w czasie zamieszek religijnych. Podczas wojny chłopskiej przez sześć miesięcy organizowała w Strasburgu pomoc dla 3000 uchodźców. Elisabeth Cruciger pochodziła z Pomorza. Po opuszczeniu klasztoru w roku 1522 lub 1523 poślubiła Caspara Crucigera. Angażowała się w dyskusje teologiczne. W 1524 roku napisała pierwszy protestancki hymn, który wywołał liczne kontrowersje. Do tej pory nie było bowiem w zwyczaju, aby komponowały kobiety. Żoną Jana Kalwina została Idelette de Bure. Była już wdową z trójką dzieci, gdy wyszła za Kalwina. Skromna i pobożna, czuwała nad słabym zdrowiem męża, który kochał ją głęboko. Urodziła mu syna, który jednak wkróce zmarł. 9 lat później zmarła również i ona. Kalwin na zawsze już pozostał samotny. Niezwykłą kobietą była również Jeanne d'Albret, królowa Nawarry i wpływowa przywódczyni ruchów hugenockich we Francji. Zaprosiła reformowanych kaznodziejów do Nawarry. W 1560 roku publicznie zadeklarowała swoje przywiązanie do kalwinizmu. Reformacja była jednym z pierwszych wydarzeń, które wywarły wpływ na zmianę postrzegania kobiety w społeczeństwie. Reformatorzy podkreślali, że kobiece cnoty i zalety stanowiły niezbędne uzupełnienie mężczyzny. Zaczęto nieco inaczej postrzegać kobietę. Uznawano wprawdzie, że wobec Boga kobieta i mężczyzna są równi, ale jak pisał apostoł Paweł - nie na tyle jednak, aby pełnić te same role społeczne. Dotyczyło to przede wszystkim publicznej służby i publicznego nauczania. Za to w sprawach domowych bardzo chętnie powierzano wszystko kobietom.