Korkoro

Francja, rok 1943. Do cygańskiego taboru, przemierzającego terytorium okupowane przez nazistów, dołącza zafascynowany życiem nomadów, osierocony francuski chłopiec Claude (Mathias Laliberté). Cyganie udają się do miasteczka St. Amend, by jak co roku wziąć udział w winobraniu. Na miejscu dowiadują się, że władze Vichy zabroniły koczownictwa. Z pomocą Cyganom przychodzi mer miasteczka, weterynarz Théodore (Marc Lavoine), który bierze pod opiekę Claude'a. Sprzymierzeńcem przybyszów jest też urzędniczka i nauczycielka, panna Lundi (Marie-Josée Croze). Nie zważając na własne bezpieczeństwo, kobieta fałszuje dla nich dokumenty i namawia do podjęcia nauki w szkole. Mimo to członkowie klanu zostają aresztowani i osadzeni w obozie. Théodore decyduje się za symboliczną kwotę sprzedać im ziemię i tym samym zapewnić bezpieczeństwo. Osiadły tryb życia jest jednak wbrew ich naturze. Eksterminacja Cyganów, zwana w języku romskim Porajmos, miała równie masowy i bezwzględny przebieg, jak planowe mordowanie Żydów. Z dwóch milionów Romów, żyjących w Europie przed drugą wojną światową, naziści zamordowali od 250 do 500 tysięcy. Przemilczany przez kinematografię temat podjął urodzony w Algierii syn cygańskich emigrantów Tony Gatlif. Mieszkający we Francji twórca "Gadjo Dilo", "Transylwanii" i nagrodzonego za reżyserię w Cannes "Exils", to znany piewca kultury cygańskiej. Chyba nikt inny nie zdołał w kinie tak dobrze oddać naturę wędrownego narodu, nie uznającego granic, hołdującego nieskrępowanej wolności. Gatlif nosił się od dawna z zamiarem opowiedzenia tragicznej wojennej historii Romów. Początkowo chciał nakręcić film dokumentalny, jednak z braku odpowiedniej dokumentacji zdecydował się na fabularny dramat, którego inspiracją były prawdziwe, zasłyszane przez reżysera historie. "Korkoro", najbardziej zaangażowane dzieło w dorobku Gatlifa, otrzymało Grand Prix, Nagrodę Publiczności oraz Nagrodę Jury Ekumenicznego na MFF w Montrealu. "To prawdopodobnie najlepszy film Tony'ego Gatlifa" - pisało o nim francuskie "L'Humanité".