Kucharze historii

Paprykarz dla serbskich wojskowych, marynowane grzybki dla sowieckich okupantów w Czechosłowacji, kurczak w winie dla francuskich żołnierzy w Algierii, a nawet zatruty chleb dla oficerów SS. Przepis na pożywne danie to przepis na wygraną bitwę. Niepozorni kucharze polowi - na pierwszy rzut oka może wydawać się, że ich rola nie jest równie istotna, jak rola żołnierzy, którzy jeżdżą czołgami czy należą do dywizji lądowych. Jednak właściwa dieta może mieć wielki wpływ na tych, którzy codziennie zmagają się z trudami walki - wzmacnia ich nie tylko fizycznie, pomaga też zachować otwartość umysłu w sytuacjach trudnych i niebezpiecznych. We władzy wojskowych szefów kuchni jest także wpływ na nastroje żołnierzy - poprzez dobór odpowiednich przypraw czy kompozycje zapachów. Dokument rozpoczyna się od przedstawienia sylwetek kucharzy, pracujących dla niemieckich i rosyjskich armii podczas II wojny światowej. Następnie pokazuje gastronomów węgierskich, którzy byli świadkami okupacji sowieckiej. Pojawiają się także kuchmistrzowie francuscy i czechosłowaccy. Kamera twórców filmu dociera też do Jugosławii. Reżyser próbuje odnaleźć podobieństwa między gotowaniem i walką. Na obu polach liczy się dobra strategia, ocena właściwej proporcji składników i odpowiedni dobór przypraw. I tak jak kucharze bazują na przepisach kulinarnych, również żołnierze postępują zgodnie z rozkazami. Przygotowanie posiłku okazuje się bardziej podobne do batalii, niż się to na pierwszy rzut oka wydaje.