Linia Stalina na dłoni dziecięcej

Ojciec został aresztowany wiosną, a w sierpniu zabrano też nas. W rodzinie było czworo dzieci. Jestem najstarszy, następny Anatol ok. 13 lat, następny Władimir, prawdopodobnie 11 lat, i Wiktor niemowlak. Wszyscy razem trafiliśmy do więzienia. Mama z Wiktorem zostali rozdzieleni. Bardzo wyraźnie widzę matkę, prawie rozebraną, z rozpuszczonymi włosami, jak stoi na wadze. I kiedy jakiś mężczyzna prowadził naszą trójkę wąskim korytarzem, ona strasznie krzyknęła i rzuciła się do nas. Matkę wyprowadzono, a nas zabrano. Pamiętam, że stały tam dziecięce kołyski. Prawdopodobnie w jednej z nich leżał nasz malutki Witia. Nigdy więcej nie zobaczyłem matki. Nie wiedzieć czemu, umieszczono nas w szkole dla głuchoniemych. Potem trafiłem do szpitala. A kiedy wróciłem, braci już tam nie było... O żadnym ze swoich krewnych nic nie wiem dotychczas... Represje lat 30. XX w. nie ominęły dzieci. Dzieciom wrogów ludu zmieniano nazwiska i wysyłano do sierocińców. Osoby powyżej 12 roku życia można było aresztować na podstawie artykułu: członek rodziny zdrajcy ojczyzny i wysłać do obozów. Według historyków w latach 30. ubiegłego wieku w ZSRR około 7 milionów dzieci mieszkało na ulicy, w tym dzieci aresztowanych, albo sieroty, których rodzice umarli w czasie głodu. Dzieci urodzone w obozach GUŁAG - u oddzielano od matek i wysyłano do domów niemowląt. Film "Linia Stalina na dłoni dziecięcej" pokazuje tragedię dzieci w latach 1930 - 1950.