Liturgia św. Jakuba - historia i ryt

Liturgia (prawosławny odpowiednik mszy w Kościele rzymskokatolickim) św. apostoła Jakubajest jedną z czterech liturgii sprawowanych w Kościele prawosławnym w ciągu roku. Najbardziej znanymi są liturgie św. Jana Chryzostoma i św. Bazylego Wielkiego, ale także Liturgia Uprzednio Poświęconych Darów sprawowana w Wielkim Poście. Współcześnie liturgię św. Jakuba odprawia się raz w roku, w dniu pamięci apostoła Jakuba (23.10/05.11). Celebruje się ją zgodnie ze starożytnym porządkiem Kościoła Jerozolimskiego, sięgającym jego założyciela - świętego Apostoła Jakuba, brata Pańskiego, pierwszego biskupa Jerozolimy. Jedną z cech wyróżniającą tę liturgię jest sposób przyjmowania komunii przez ludzi świeckich, którzy, podobnie jak kapłani, uczestniczą osobno w sakramencie Ciała i Krwi Chrystusa. Według starożytnego porządku, sprzed VI Soboru Powszechnego, najpierw biskup lub kapłan nakłada cząstkę Ciała Chrystusa z pateny do ust komunikującego, następnie inny kapłan (a czasem diakon) podaje do wypicia Krew Chrystusa z kielicha. Inne różnice to sposób celebrowania całej liturgii twarzą do wiernych oraz wyjątkowy i niepowtarzalny cykl modlitw czytanych przez biskupa. Reportaż o historii i samym rycie liturgii św. Jakuba, przedstawia także główne momenty tej liturgii, odprawionej 05.11.2021 r. w Katedrze Metropolitalnej św. Marii Magdaleny w Warszawie.