Maria, Przenajświętsza, Theotokos

Kościół prawosławny oddaje cześć Maryi, która osiągnęła szczyt ludzkiej świętości. Szczególne uwielbienie Maryi wynika z jej wyjątkowej, kluczowej roli w ekonomii zbawienia, ścisłej i nierozerwalnej łączności ze zbawczym planem Ojca poprzez Jego Syna, który zrodził się z Dziewicy i Ducha Świętego. Świętość Matki Bożej jest wyjątkowa i niepowtarzalna, gdyż to ona jako jedyna spośród ludzi okazała całkowite posłuszeństwo wobec Boga i została wywyższona ponad wszelkie stworzenie. Nauka Kościoła prawosławnego o Matce Bożej bazuje na Biblii oraz Tradycji Kościoła. A oddawanie jej czci znajduje swój wyraz w modlitewnym obcowaniu z nią i pobożności właściwej dla kultu Matki Bożej. O śladach kultu maryjnego świadczą już niektóre pisma apokryficzne. W II w. Dziewica Maria stała się częścią chrystologicznej nauki Kościoła, co wyrażało się m.in. w twórczości św. Ireneusza z Lyonu, św. Ignacego Teodora, św. Justyna Męczennika, Orygenesa czy Cyryla Aleksandryjskiego. W dokumencie na wizerunkach Maryi można opowiedzieć nie tylko o jej kulcie, znaczeniu w ekonomii Zbawienia, ale także przedstawić jej życie, tajemnice zawarte nawet w jej przymiotach i kreśleniach, miejscu Matki Bożej w Biblii. Warto też wyjaśnić dlaczego pojawił się taki kult, dlaczego nazywana jest Dziewicą i Przenajświętszą, co znaczy przebóstwienie i dlaczego człowiek szuka w Maryi pocieszenia, posłuchu i miłości.