Nic nie kończy się na śmierci

Wielki Tydzień jest szczególnym okresem liturgicznym w Kościołach ewangelickich, kulminacyjnym punktem jest najważniejsze ewangelickie święto - Wielki Piątek. Wielki Tydzień rozpoczyna się Niedzielą Palmową, podczas której wspomina się radosny wjazd Jezusa Chrystusa do Jerozolimy. W Wielki Czwartek chrześcijanie upamiętniają Ostatnią Wieczerzę, którą Jezus świętował ze swoimi uczniami. W Kościele sakrament ten ma różne nazwy: Wieczerza Pańska, Wieczerza Święta, Sakrament Ołtarza, Komunia Święta, Stół Pański, Eucharystia, Łamanie Chleba. Wielki Czwartek ma radosny charakter, jest okazją do wdzięczności za Sakrament Ołtarza. Wyjątkowym dniem i centralnym świętem luterańskim jest Wielki Piątek - pamiątka śmierci Jezusa Chrystusa. Wierni kontemplują i wyciszają się, by stawać się właściwie przygotowanymi do Zmartwychwstania Chrystusa. Jest to związane z ewangelicką duchowością, która koncentruje się na wewnętrznym doświadczaniu i przeżywaniu Chrystusa w Słowie Bożym i sakramencie. Wielka Sobota jest czasem ciszy i skupienia, po którym nastaje dzień Wielkiej Nocy - Zmartwychwstania Jezusa. W reportażu o Wielkim Tygodniu i jego znaczeniu w Kościele Ewangelicko - Augsburskim.