Nie pamiętam Cię córeczko

Zaburzenia pamięci, zaburzenia mowy, otępienie, problemy z samodzielnością. Chorzy na Alzheimera zapominają, że powinni zjeść, zapominają jak mają posługiwać się sztućcami, jak mają pisać, jak czytać. Nie wiedzą jak się ubrać, nie wiedzą, jaka jest pora dnia czy roku. W pewnym momencie zaczynają mieć omamy, halucynacje. Męczą ich demony. W lustrze nie rozpoznają siebie. Nie rozpoznają najbliższych, dlatego choroba dotyka całą rodzinę. Reportaż skupia się nie na medycznym aspekcie choroby, a właśnie na relacjach między chorymi a ich opiekunami, dziećmi czy małżonkami. Ktoś, kto decyduje się opiekować chorym na alzheimera, musi się mu poświęcić. Opiekun nie usłyszy dziękuję, częściej będzie to agresja czy złośliwość. Chory, którego do tej pory łączyła z bliskimi wyjątkowa więź, nie rozpoznaje ich. Rodzina to obcy, których się boi. Alzheimer niszczy ludzkie więzy. Opiekunowie często mówią, że osoba dotknięta chorobą żyje, ale jakby już odeszła, jakby ją już stracili i że chyba żadna inna choroba tak boleśnie nie dotyka najbliższych. Wyrzuty sumienia i cierpienie to często codzienność wielu opiekunów. Czasami oddają chorego do domu opieki. Nie mają innej możliwości, bo nie mają już sił fizycznych i psychicznych.