Operacja "Pasztet"

Był kwietniowy poranek 1943 roku. Trwała wojenna zawierucha. U południowych wybrzeży Hiszpanii młody rybak zauważył dziwny przedmiot dryfujący na morzu. Podpłynął bliżej. Ujrzał ciało człowieka w kamizelce ratunkowej włożonej na brytyjski mundur. Obok kołysała się teczka przykuta łańcuchem do ręki topielca. Zwłoki były w stanie rozkładu. Rybak poczuł okropny fetor. Wciągnął ciało na łódź. Był pewien, że znalazł żołnierza poległego na wojnie. W rzeczywistości uruchomił opatrzoną kryptonimem Pasztet operację, która zmieniła bieg wojny. Historyk i dziennikarz Ben Macintyre opowiada, z przymrużeniem oka, o brawurowej akcji brytyjskiego wywiadu, która rzeczywiście zmieniła bieg II wojny światowej. Pomysłodawcą tej mistyfikacji był Ian Flemming, późniejszy autor książek o Jamesie Bondzie. Zaś główną rolę zagrał w niej zagrał 34 - letni bezdomny Walijczyk. Jego samobójczą śmierć wykorzystało dwóch genialnych i ekscentrycznych agentów, którzy postanowili wmówić Niemcom, że rzeczywistym celem alianckiej inwazji nie będzie Sycylia, lecz Grecja. W 1940 roku Fleming przygotował listę pięćdziesięciu jeden planów wyprowadzenia nieprzyjaciela w pole. Niektóre były zbyt osobliwe nawet jak na agenta 007. I tak pod numerem 28 czytamy: "Ciało w mundurze lotnika z rozkazami w kieszeniach podrzucić u wybrzeży. Zdobycie zwłok będzie proste. Muszą być wszakże świeże". Podobno Winston Churchill uwielbiał tego typu projekty. Szukał agentów o pokrętnych umysłowościach. Wiedział, że Hitler myśli prostymi schematami. Brytyjscy szpiedzy uważali swoich niemieckich oponentów za przewidywalnych tępaków. Genialny plan, łatwowierność niemieckich szpiegów oraz znana brytyjskiemu wywiadowi tajemnica jednego z głównych agentów Rzeszy (był z pochodzenia Żydem) sprawiły, że Operacja Pasztet, mimo licznych perypetii, w pełni się powiodła. Kolaborujący z III Rzeszą reżim generała Franco pochował z wojskowymi honorami walijskiego samobójcę, Niemcy bronili nieatakowanej Grecji, alianci tymczasem z łatwością zajęli Sycylię.