Opowieść z cieniami malarzy prowincjonalnych

Jest to opowieść z cieniami malarzy. Malarzy z prowincji. Prowincja to obszar daleko od stolicy, którym stolica nie interesuje się nie dlatego, że prowincja nie jest interesująca, ale z tego powodu, że stolica interesuje sie głównie sobą. Od bardzo wielu lat otrzymuję listy z pewnej bliskiej prowincji, nadszedł czas napisać do tamtego nadawcy list ze swojej własnej prowincji, żeby powiedzieć w imieniu własnym i nie tylko, czy dotychczasowe listy celnie trafiały do adresata. Jakie odciskały piętno na prowincjonalnej i stolicznej rzeczywistości. Nasz nadawca swoje piętno konsekwentnie przez dziesięciolecia odciskał na wielu ludzkich indywidualnych prowincjach, a stoliczny był bodaj najbardziej wtedy, gdy otrzymywał przed kilkoma zaledwie laty belwederską profesurę, by - nota bene - niemal w tym samym czasie utracić możliwość pracy ze studentami. Kiedy sztuka epistolografii w upadku, trzeba w krótkim liście i kilkoma zaledwie okolicznościami opowiedzieć o tym tygrysie o gołębim sercu. A więc będzie refektorium sztuki we wsi Marianowo, Będą Owczary sygnalizujące więź rodzinną, będą cienie kilku malarzy - Jerzego Gumieli, Jerzego Chimiaka, Olega Bałakiriewa, Wacka Stanisławczyka. Będą dwie ważne wszechnice, pewnie obie w bardzo gorzkim sosie. I koty. A zwłaszcza Elkap, El Ka Pe (Leśny Kot Profesora). No i będzie oczywiście ukochane miasteczko dzieciństwa - wielkopolski Żerków, jego barokowa świątynia, nieistniejący kirkut i synagoga, pohitlerowskie baseny kąpielowe, gdzie profesor uprawiał w dzieciństwie wyczynowe pływactwo, będzie więc i pływanie. Na Owczarach zamajaczy tato w oficerskim mundurze. To będzie zwięzły list. Wizualny, "do" i "o" profesorze Andrzeju Tomczaku. Andrzej Tomczak: profesor belwederski, artysta grafik, rysownik, malarz, nauczyciel akademicki, inicjator i współtwórca Wyższej Szkoły Sztuki Użytkowej i Akademii Sztuki w Szczecinie. Gość: Andrzej Tomczak - artysta malarz.