Ostatnie dni Emmy Blank
The Last Days of Emma Blank, Holandia 2009
Nieuleczalnie chora arystokratka uprzykrza życie pracującym u niej ludziom. Gdy służący dowiadują się, że po śmierci starszej pani niczego nie odziedziczą, postanawiają się na niej zemścić.
Reżyseria:Alex van Warmerdam
Czas trwania:90 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Komediodramat
Ostatnie dni Emmy Blank w telewizji
Marlies Heuer
jako Emma Blank
Gene Bervoets
jako Haneveld
Annet Malherbe
jako Bella
Eva van de Wijdeven
jako Gonnie
Gijs Naber
jako Meier
Alex van Warmerdam
jako Theo
Alex van Warmerdam
Scenariusz
Alex van Warmerdam
Reżyseria
Job ter Burg
Montaż
Tom Erisman
Zdjęcia
Marc van Warmerdam
Producent
Opis programu
Chora na raka arystokratka niecierpliwie czeka na śmierć, co nie przeszkadza jej jednak w uprzykrzaniu życia służbie. Nagrodzona w Wenecji tragikomedia Alexa van Warmerdama. Emma Blank (Marlies Heuer) mieszka w wielkim domu nad morzem. Kobieta jest stara i bardzo chora - jej organizm nie ma już siły walczyć z wyniszczającym nowotworem. Mimo że potrzebuje opieki, jest nieznośna dla pracujących u niej ludzi: kucharki Belli (Annet Malherbe), pokojówki Gonnie (Eva van de Wijdeven), majordomusa Hanevelda (Gene Bervoets) i lokaja Meiera (Gijs Naber). Jej kaprysy i wymagania doprowadzają służących do szaleństwa. Gdy dowiadują się, że po śmierci Emmy nic nie odziedziczą, zaczynają planować zemstę. Przewrotna czarna komedia, która jest intrygującym studium relacji pomiędzy despotyczną arystokratką a poniżaną przez nią służbą. Pokazywany na Warszawskim Festiwalu Filmowym obraz to dzieło cenionego holenderskiego reżysera, zdobywcy Europejskiej Nagrody Filmowej za film Ludzie z Północy - Alexa van Warmerdama (także: Abel, Antoś, Grimm). Nazywany przez krytyków „mistrzem holenderskiego czarnego humoru” artysta nie tylko stanął za kamerą, ale też napisał scenariusz obrazu i zagrał rolę… psa. Obok niego w produkcji wystąpili: Marlies Heuer (De Passievrucht, Szósty maja), Gene Bervoets (Zniknięcie, Latający Holender) i Annet Malherbe (Ludzie z Północy, Antoś - nominacja do Europejskiej Nagrody Filmowej), która w życiu prywatnym jest żoną van Warmerdama. Film otrzymał na MFF w Wenecji nagrodę przyznawaną przez europejską sieć kin Europa Cinemas, został również uhonorowany prestiżowym Złotym Cielakiem (najlepszy scenariusz) na Niderlandzkim Festiwalu Filmowym.