Ostoja

Nastrojowy dramat o skomplikowanych relacjach między owdowiałym mężczyzną i jego dorosłą córką. Wydaje się, że Janowi (Jan Frycz) niczego w życiu nie brakuje. Jest odnoszącym sukcesy chirurgiem plastycznym, ma rodzinę i pieniądze. Niestety, w jego małżeństwie nie dzieje się najlepiej. Para mieszka pod jednym dachem, ale małżonków niewiele łączy. Mężczyzna nie dogaduje się też z córką Nadią (Agnieszka Żulewska). Mijają lata. Pewnego dnia Jan wraca z delegacji i znajduje martwe ciało żony. Nie mogąc poradzić sobie z żalem i poczuciem winy, postanawia wyjechać za granicę. Poruszający polsko-irlandzki dramat, który w poetycki sposób mówi o skomplikowanych relacjach między rodzicami a dorosłymi dziećmi. Debiutująca reżyserka Norah McGettigan (krótkometrażowe filmy Pieśń dla Rebeki, Jak to jest być moją matką) pokazuje, jak w kryzysowych momentach życia wychodzą na jaw wzajemne żale i pretensje, które nawarstwiały się przez lata. W filmie nie brakuje silnych emocji. Jego twórcy nie stronią też od symboliki i mistycyzmu. Zapadające w pamięć kreacje aktorskie stworzyli laureat gdyńskich Złotych Lwów Jan Frycz (Pręgi, Bezmiar sprawiedliwości) oraz Agnieszka Żulewska (W imieniu diabła, Bejbi blues). Partneruje im wyróżniona za swoją rolę nominacją do IFTY Anne-Marie Duff (Siostry magdalenki, John Lennon. Chłopak znikąd). Wśród atutów filmu z pewnością należy też wymienić przepiękne, nastrojowe zdjęcia.