Pasażerka
Pasazerka, Polska 1963
Niemieckie małżeństwo, Walter i Liza, płynie transatlantykiem. W jednym z portów wsiada kobieta przypominająca Lizie więźniarkę, którą poznała, służąc w formacjach SS w Oświęcimiu.
Reżyseria:Andrzej Munk
Czas trwania:58 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Dramat psychologiczny
Pasażerka w telewizji
Galeria
Aleksandra Śląska
jako Liza
Anna Ciepielewska
jako Marta
Janusz Bylczyński
jako kapo
Barbara Horawianka
jako więźniarka _ pielęgniarka
Anna Jaraczówna
jako kapo
Maria Kościałkowska
jako strażniczka Inga Weniger
Krzysztof Winiewicz
Zdjęcia
Andrzej Munk
Reżyseria
Zofia Dwornik
Montaż
Tadeusz Baird
Muzyka
Zofia Posmysz
Scenariusz
Andrzej Munk
Scenariusz
Opis programu
Przystępując do pracy nad "Pasażerką", ekranizacją powieści ZofiiPosmysz pod tym samym tytułem, Andrzej Munk jeszcze raz wracał dotematu wojny i okupacji, ale w sposób odmienny niż zwykle. Akcja filmu rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych: współcześnie i - w obszernych partiach retrospektywnych - podczas wojny, w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu. Tragiczna śmierć reżysera 20 września1961 r. przerwała zdjęcia. Munk zdążył zrealizować tylko tę drugą, retrospektywną część, a właściwie zbiór scen, które miały być przeplecione partiami rozgrywającymi się współcześnie na pokładzie transatlantyckiego statku pasażerskiego. Po śmierci Munka żaden z jego kolegów nie zdecydował się dokończyć za niego dzieła. Podjęto natomiast próbę scalenia, powiązania gotowych już fragmentów w jednorodną całość. Zadanie to wykonał bliski współpracownik Munka, Witold Lesiewicz. Komentarz objaśniający zamysł całości przygotował Wiktor Woroszylski. Film wszedł na ekrany w 1963 r. , budząc duże zainteresowanie. Zaprezentowany w 1964 r. na festiwalu w Cannes, został przyjęty z ogólnym podziwem, uhonorowany nagrodą FIPRESCI i wyróżnieniem honorowym jury. W tym samym roku otrzymał również nagrodę Stowarzyszenia Dziennikarzy Włoskich na festiwalu w Wenecji. Do dziś "Pasażerka" pozostaje najbardziej chyba znanym poza granicami kraju inajwyżej cenionym filmem tego twórcy. Przedstawiony w filmie świat obozów koncentracyjnych, a co za tym idzie, spojrzenie na faszyzm, jest w całości dziełem Munka: zarysowany oszczędnymi środkami, pozbawiony scen szczególnie jaskrawych, szokujących okrucieństwem. Reżyser przypisuje zbrodnięraczej systemowi hitlerowskiemu niż intencjom jednostek. Dziwny i niejednoznaczny w jego ujęciu jest także związek między bohaterkami - esesmanką Lizą i jej krnąbrną pupilką Martą. Wyjaśnienie mogła zapewne przynieść część współczesna: konfrontacja kata i ofiary polatach, ale ta część nie zdążyła już powstać. W tłumie turystów zapełniających pokład transatlantyckiego statku znajduje się niemieckie małżeństwo, Walter i Liza. Oboje niewiele wiedzą o swej przeszłości, ale tworzą harmonijny związek. W jednym z portów, do których zawijają podczas rejsu, na statek wsiada kobieta, która przypomina Lizie kogoś, kogo poznała przed laty, służąc w kobiecych formacjach SS w Oświęcimiu. Falą wspomnień wraca do Lizy obozowa przeszłość, a wraz z nią pamięć o jednej z więźniarek, na której Liza wypróbowywała esesmańskie metody "wychowawcze". Ale Marta, bo tak nazywała się więźniarka, nie dała się złamać. Wydawało się, że zginęła... Scenariusz według powieści Zofii Posmysz: Zofia Posmysz, Andrzej Munk