Pépé le Moko

"Pepe le Moko" okazał się jednym z największych sukcesów kasowych przedwojennego kina francuskiego. Scenariusz filmu, napisany na podstawie powieści Henriego La Barthe'a pod tym samym tytułem, miał początkowo przenieść na ekran Jean Renoir, ale odrzucił propozycję. "Pepe..." doczekał się również dwóch amerykańskich remake'ów: w 1938 r. swoją wersję zaprezentował John Cromwell, a 10 lat później - John Berry. "Pepe le Moko", wraz z późniejszymi o rok "Ludźmi za mgłą", umocnił aktorską pozycję Jeana Gabina, który stał się ekranowym symbolem człowieka wyrzuconego poza nawias społeczeństwa i skazanego na tragiczny koniec. Paryski gangster Pepe le Moko po napadzie na bank w Tulonie musi uciekać z Francji. Znajduje schronienie w Kasbie, algierskiej dzielnicy slumsów, gdzie ukrywa się wraz z kompanami i swoją kochanką Ines. Policja zna miejsce pobytu gangstera, ale dopóki kryje się on w zaułkach Kasby, jest praktycznie nieuchwytny. Jednak po dwóch latach pobytu w Algierii Pepe coraz bardziej tęskni za Paryżem i jego atmosferą. Nostalgia gangstera jeszcze się wzmaga, gdy zakochuje się on w pięknej artystce kabaretowej Gaby Gould przybyłej znad Sekwany. Z pomocą policyjnego informatora, Regisa, inspektor policji Slimane, znajduje sposób na wywabienie Pepe z arabskich zaułków: do gangstera dociera wiadomość, że Gaby niebawem wraca do Francji. Nie bacząc na grożące mu niebezpieczeństwo, Pepe postanawia się z nią spotkać i porozmawiać. Niestety, zazdrosna o niego Ines wydaje go w ręce policji. Nie mogąc nawet zamienić z Gaby jednego słowa, zakuty w kajdanki Pepe obserwuje jej odjazd. W ostatniej chwili decyduje się na dramatyczny krok.