Pieśń bociana

Zimą na początku 1968 regularne oddziały armii Demokratycznej Republiki Wietnamu ruszyły na południe w ramach wielkiej operacji zwanej ofensywą Tet. Tysiące żołnierzy przedzierały się przez dżunglę, cierpiąc z powodu głodu i zmęczenia. Wielu z nich nie przeżyło tego marszu. Niektórzy padli ofiarą dzikich zwierząt, innych powaliły choroby. Najgroźniejszym przeciwnikiem żołnierzy północnowietnamskich byli jednak Amerykanie. Mając zdecydowaną przewagę w powietrzu, zasypywali szlak Ho Chi Mihna bombami i rakietami. Jednym z uczestników tego marszu jest Van. Przed wojną student, wśród kolegów z oddziału ma opinię romantyka. Van wiele rozmyśla o swojej ukochanej Hoai, której nie zdążył poślubić. Młody i naiwny Mahn jest ochotnikiem. Miał kłopoty z musztrą, gdyż nie odróżniał strony lewej od prawej. Poradził sobie dzięki pomocy przyjaciela Maya, szczęściarza. Jest także korespondent wojenny, Thuy, który pochód na południe utrwala na taśmie filmowej. Cała czwórka bierze udział w morderczych marszach i kolejnych walkach. Wiele kilometrów od nich działa Lam. Mężczyzna jest agentem północnowietnamskim w Sajgonie. Zajmuje się zbieraniem informacji, ale także przeprowadza zamachy bombowe na Amerykanów. Zakonspirowany jako młody przedsiębiorca, pewnego dnia spotyka córkę pułkownika armii południowowietnamskiej. Choć ta znajomość może bardzo ułatwić Lamowi działanie wywiadowcze, wkrótce między dwojgiem ludzi pojawia się prawdziwe uczucie. Losy pięciu żołnierzy są częścią fabularyzowanego filmu poświęconego wojnie wietnamskiej. Obrazu niezwykłego, gdyż stwarzającego szansę spojrzenia na tamte wydarzenia oczami walczących Wietnamczyków. Narratorem opowieści jest Tran Van Thuy. Podczas wojny wietnamskiej był on korespondentem wojennym. Dziś, po 25 latach od wkroczenia wojsk komunistycznych do Sajgonu, wspomina czas straszliwych zmagań. Ilustracją dla tych reminiscensji są archiwalne materiały filmowe.