Rozdarcie, czyli Gombro w Berlinie

Fabularyzowany film dokumentalny dotyczy jednego z najważniejszych epizodów w życiu Witolda Gombrowicza: rocznego pobytu w Berlinie. Punktem wyjścia są wspomnienia pisarza zawarte w "Dzienniku", poszerzone o refleksje ludzi, z którymi w owym czasie się zetknął. Ten okres życia pisarza nie jest tak znany i opisany jak okres argentyński czy francuski. Po 24 latach od opuszczenia Polski tuż przed wybuchem II wojny światowej, powraca do Europy. Pierwszym miejscem jego pobytu na starym kontynencie jest właśnie Berlin, dokąd przybył na zaproszenie Fundacji Forda. Jest okres tzw. zimnej wojny. Polska znajduje się za "żelazną kurtyną". Gombrowicz, będąc blisko Polski - jak nigdy wcześniej i nigdy potem - czuł, że coraz bardziej oddala się od niej, że nigdy już do niej nie będzie mu dane powrócić. Mieszkając w przedzielonym murem "chorym mieście", przygląda się ludziom i sytuacjom. Z tych obserwacji rodzą się niezwykle ważne refleksje na temat sztuki, pisarstwa, śmierci, a także na temat wojny, Niemców i Europy. Zdjęcia do filmu "Rozdarcie czyli Gombro w Berlinie" realizowane były nie tylko w Polsce, ale także w Berlinie i Buenos Aires, gdzie wykorzystano zarówno miejskie plenery, jak i wnętrza (m.in. mieszkanie Gombrowicza).