Rudzielec z Wyoming

W XIX w. na podbój Dzikiego Zachodu wyruszają ludzie wszelkiego autoramentu, często przedkładający spryt i pomysłowość nad kryształową uczciwość. Wielu z nich zaczyna własną hodowlę bydła od wyłapywania na państwowej ziemi zabłąkanych i nieoznakowanych sztuk i wypalania na nich własnego znaku. Takie praktyki budzą zdecydowany sprzeciw farmerów wcześniej już osiadłych na tych ziemiach i mających już spory dobytek. Broniąc się przed konkurentami, nie wpuszczają osadników na państwowe ziemie, wypędzają ich z domów, palą ich miasta. Rozległe obszary stają się terenem zaciętych walk. Tak się dzieje w wielu stanach, również w Wyoming. Tę sytuację niektórzy usiłują wykorzystać do załatwienia własnych interesów. Jednym z takich spryciarzy jest Jim Averell, człowiek o bardzo niejasnej przeszłości pozujący teraz na męża opatrznościowego. Ponieważ zamierza kandydować na urząd gubernatora stanu, staje w obronie osadników, a przeciwko mniej licznym zamożnym hodowcom. Sprowadza również do miasteczka swoją dawną kochankę - piękną, rudowłosą Kate Maxwell, która ma prowadzić miejscowy saloon, ale też - o czym dziewczyna dowiaduje się dopiero po przyjeździe - w imieniu Jima skupować wyłapywane przez osadników nieoznakowane sztuki bydła, znakować je własnym symbolem, a następnie sprzedawać. Z uzyskanych w ten sposób pieniędzy Averell chce sfinansować swoją kampanię wyborczą. Znając skłonność Jima do krętactw, Kate węszy oszustwo, ale Jim zapewnia ją, że nie ma powodu do obaw i że przy nim stanie się naprawdę bogata. Postępowanie Averella budzi też podejrzenia miejscowego szeryfa, Stana Blaine'a, który wpada Kate w oko. Najbogatszy farmer w okolicy, Reece Duncan, wypowiada osadnikom wojnę, kiedy z jego stad zaczyna ginąć coraz więcej zwierząt. Jim tylko zaciera ręce i jeszcze zachęca swoich pomocników do kolejnych kradzieży. Liczy, że dojdzie do otwartej wojny między obiema grupami, które się wzajemnie powybijają, a on, wciąż udając rozjemcę, przejmie ich majątki. Lojalna wobec niego Kate kontynuuje skup bydła, ale rosnąca podejrzliwość szeryfa budzi jej niepokój. W końcu dziewczyna żąda od Jima bliższych wyjaśnień. Ten wyjawia jej, jak sprytnie przerabia znak Duncana na jej własny. Ostrzega jednak, że jeśli Kate spróbuje o tym komukolwiek donieść, on oświadczy, że dokonywała oszustw na własny rachunek, za co grozi jej surowa kara. Umiejętnie podsycając wrogość między ranczerami i osadnikami, Jim umacnia swoją pozycję wśród tych ostatnich. Za jego namową osadnicy zakładają też stowarzyszenie, aby tym skuteczniej bronić swoich interesów. Sytuacja w regionie staje się coraz bardziej napięta. Ale Kate nie zamierza biernie czekać na rozwój wypadków, zwłaszcza że coraz bardziej pragnie zyskać sympatię szeryfa.