Silny w wierze - św. Serafin

Bohaterem reportażu jest święty, którego relikwie spoczywają w cerkwi św. Mikołaja w Rzeszowie. Zmarł w Przemyślu w 1943 roku. Chociaż święty Serafin urodził się i wychował na ziemi charkowskiej to jego przodkowie żyli właśnie na ziemiach dawnej diecezji przemyskiej. Bóg tak pokierował jego drogą, że święty wrócił do korzeni. Poprzez życie świętego poznamy także historię prawosławia na ziemi jego przodków. A życie samego świętego to przykład oddaniai wierności Bogu. Jeszcze przed wybuchem rewolucji był znany na ziemi charkowskiej jako bardzo gorliwy kapłan. Wraz z rozpoczęciem rewolucji 1917 roku bolszewicy zaczęli nakłaniać duchownego do współpracy. Nie zgodził się, mówiąc, że służy Bogu Jedynemu. W 1918 roku został aresztowany i wtrącony do więzienia. Później sytuacja się powtórzyła, już w Charkowie. Za kazania w języku antyradzieckim wydalony z miasta na trzy lata. 17 stycznia 1930 roku został ponownie aresztowany i wtrącony do więzienia, w którym było tak mało miejsce, że przez dziewięć dni i nocy musiał stać. Skazano go na pięć lat obozu koncentracyjnego, a piętnaście dni później z transportem więźniów wyjechał na Wyspy Sołowieckie. Będąc tam, już jako wdowiec, przyjął śluby monastyczne, otrzymując imię Serafin. Po powrocie do Charkowa sprawował nabożeństwa w domu, kierował też żeńskim monasterem, postrzygał kolejne siostry. We wrześniu 1943 roku mnich przybył do Przemyśla. Doznał tam udaru mózgu, trafił do szpitala. Zmarł w przededniu święta Opieki Matki Bożej, 30 września. Został pochowany na miejskim cmentarzu.