Skaldowie plus przyjaciele

Zespół powstał wiosną 1965 roku w Krakowie. Zadebiutował kilka miesięcy później. Od razu odniósł sukces: w październiku tego samego roku piosenką "Moja czarownica" wygrał II Krakowską Giełdę Piosenki. Potem był kolejny triumf na Wiosennym Festiwalu Muzyki Nastolatków w Gdańsku i zaproszenie do radiowej Trójki. Odtąd, czyli od kwietnia 1966 r., datuje się profesjonalna działalność Skaldów. Zespół szybko stał się ulubieńcem publiczności i krytyków, którzy przychylnym okiem patrzyli na ich eksperymenty brzmieniowe. W 1969 r. ustalił się ostateczny skład grupy, który od tamtej pory praktycznie nie zmienił się. Trzon stanowią bracia Andrzej i Jacek Zielińscy. Andrzej, kompozytor niemal wszystkich piosenek Skaldów i wokalista, gra na fortepianie i organach Hammonda. Młodszy, Jacek, pomysłodawca nazwy, śpiewa, gra na skrzypcach i trąbce. Towarzyszą im: Jerzy Tarasiński (gitara), Konrad Ratyński (gitara basowa, śpiew), Jan Budziaszek (perkusja). Gdy w 1981 r. lider zespołu Andrzej Zieliński wyjechał na stałe do USA, zastąpił go Grzegorz Górkiewicz. Kiedy Andrzej przyjeżdża do kraju - występują wspólnie. A przyjeżdża często. Publiczność nadal chętnie słucha ich piosenek, przebojów takich jak "Medytacje wiejskiego listonosza", "Cała jesteś w skowronkach", "Kulig", "Prześliczna wiolonczelistka", "Wiosna", "Króliczek", "Nie całuj mnie pierwsza", "Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał" i wielu innych.