Spadek

Bohater filmu, stary Leon Zabielak, wspomina swoją młodość, która przypadła na lata trzydzieste i wojnę. Powracają obrazy jego małej ojczyzny - Buczacza i okolic. To miasteczko nad rzeką Strypą jawi mu się jako miejsce piękniejsze, bogatsze niż inne, które w ciągu swego długiego życia poznał. Ze wzruszeniem wspomina mieszkańców Buczacza - starego księdza, rodzinę Swobodzianów, przyjaciela Staśka Pyzika, obłąkaną Ryfkę, starego Żyda - woźnicę i jego syna, z którym w przedziwny sposób związały się po wielu latach losy rodziny Zabielaka. Mieszanka wyznań i obyczajów, z jakimi na co dzień się spotykali, czyniła z nich ludzi otwartych, tolerancyjnych, dobrych i lubiących się nawzajem. We wspomnieniach Zabielaka powraca także przedwojenna atmosfera Kresów Wschodnich, pełna tajemnic i mistycyzmu. Mieszkańcy tych okolic potrafili przewidzieć datę swej śmierci. Tytułowy "spadek" to plac w Buczaczu, będący zapisem testamentowym pewnego obywatela amerykańskiego na rzecz Leona Zabielaka, w dowód wdzięczności za uratowanie życia w czasie wojny. Dziedzictwo okazuje się jednak wielce kłopotliwe.