Śpiewając jak aniołowie

Program wprowadzi widza w świat muzyki cerkiewnej, poruszając najważniejsze zagadnienia z nią związane. Skąd wywodzą się jej korzenie? Dlaczego muzyka cerkiewna oparta jest wyłącznie na pieśni chóru, nie korzystając z instrumentów? Czy można mówić w przypadku śpiewu o kanonie, jak to jest w przypadku ikony? O teologii i znaczeniu muzyki sakralnej opowie ks. Henryk Paprocki, o teorii śpiewu dyrygent Włodzimierz Wołosiuk. Wystąpi chór Parafii Prawosławnej Św. Jana Klimaka w Warszawie. Kto śpiewa, ten dwa razy się modli". Prawosławie przywiązuje wielką wagę do śpiewu liturgicznego, co wiąże się z faktem, że śpiew towarzyszy wszystkim nabożeństwom, udzielaniu sakramentów, a także procesjom. Teoria śpiewu cerkiewnego zrodziła się w Bizancjum i oddziałała na ukształtowanie się bizantyjskiego wzorca muzycznego. Podstawą kanonu muzycznego Bizancjum stał się system ośmiu tonów. Do V wieku żadne dokumenty nie wzmiankują chóru lub scholi. Pod koniec III wieku pojawiają się grupy ascetów, odgrywające dużą rolę w liturgii, natomiast w V wieku pojawia się schola, czyli szkoła monastyczna lub katedralna, przeznaczona do kształcenia śpiewaków. Chór jako stały element liturgii pojawił się pod koniec VIII wieku. Istota tej muzyki sprowadza się do nieustannego dążenia do niebiańskiego archetypu celem osiągnięcia jedności świata Boskiego i świata ludzi.