Spotkanie na Atlantyku

Polska 1980

Profesor Nowak powraca do kraju po cyklu wykładów w USA. Podczas długiego rejsu "Batorym" naukowiec poznaje kolejnych pasażerów tworzących galerię barwnych, czasem ekscentrycznych postaci.

Reżyseria:Jerzy Kawalerowicz

Czas trwania:110 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Film psychologiczny

Spotkanie na Atlantyku w telewizji

  • Teresa Budzisz-Krzyżanowska

    jako Magda

  • Ignacy Gogolewski

    jako profesor Nowak

  • Marek Walczewski

    jako Walter

  • Małgorzata Niemirska

    jako Irena

  • Feliks Parnell

    jako pan Józef

  • Marek Lewandowski

    jako Zbyszek

  • Jerzy Kawalerowicz

    Reżyseria

  • Jerzy Łukaszewicz

    Zdjęcia

  • Piotr Figiel

    Muzyka

Opis programu

Na wielkim statku pasażerskim, płynącym z Ameryki do Polski, profesor Nowak (Ignacy Gogolewski) i jego partnerka Magda (Teresa Budzisz-Krzyżanowska) spotykają całą galerię barwnych, czasem ekscentrycznych postaci. Jest wśród nich piosenkarka Irena (Małgorzata Niemirska), która szybko traci głowę dla uwodzicielskiego Zbyszka (Marek Lewandowski) i ksiądz (Wacław Ulewicz), który opiekuje się powracającym po długiej tułaczce do kraju starym emigrantem (Feliks Parnell). Na pokładzie profesor spotyka też mniej przyjaznego pasażera. Tajemniczy mężczyzna (Marek Walczewski) sprawia wrażenie, jakby dobrze znał Nowaka. Profesorowi również wydaje się znajomy. Budzi w nim niepokój i niezrozumiałe wyrzuty sumienia. Mężczyzna podgrzewa atmosferę prowadząc z Nowakiem pełną niedomówień i sugestii prowokacyjną grę. Napięcie, które narasta między nimi staje się przyczyną ataku serca, którego profesor dostaje podczas kapitańskiego balu. Nazywany przez niektórych psycho-thrillerem film Jerzego Kawalerowicza, znanego głównie dzięki superprodukcjom historycznym ("Faraon", "Quo vadis"), w całości niemal został nakręcony na pokładzie transatlantyku "Stefan Batory". Kawalerowicz, obok Wojciecha Jerzego Hasa i Stanisława Lenartowicza uważany jest za inicjatora polskiego kina psychologicznego. Podsumowując ten nurt Aleksander Jackiewicz, krytyk i historyk filmu, pisał: "Nigdy jednak - ani wtedy, ani później, do dnia dzisiejszego - nie stało się kino psychologiczne na tyle samodzielne, by znaleźć własne miejsce w naszej kinematografii. Błądzi wśród rozlicznych tendencji artystycznych i poetyk, gatunków (... ) i stylów". Tak też jest ze "Spotkaniem na Atlantyku". Obraz Kawalerowicza zawiera elementy romansu, obyczajowej komedii czy dramatu, obraca się w kręgu tematyki wojennej (która powraca we wspomnieniach bohaterów), historiozoficznej, choć też odwołuje się do studium jednostki. Niewątpliwym atutem jest doborowa obsada.