Szczurołap
Polska 1986
Film dokumentalny ukazujący psychologiczną grę między człowiekiem a inteligentnymi gryzoniami. Szczurołap opowiada o tym, jak zdobyć zaufanie szczurów, jak zwabić je do pułapki i jak zniszczyć stado.
Reżyseria:Andrzej Czarnecki
Czas trwania:20 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Film dokumentalny
Szczurołap w telewizji
Galeria
Twórcy
Piotr Sobociński
Zdjęcia
Marcin Isajewicz
Zdjęcia
Mieczysław Herba
Zdjęcia
Andrzej Czarnecki
Scenariusz
Andrzej Czarnecki
Autor
Andrzej Czarnecki
Reżyseria
Opis programu
Film nagrodzony Grand Prix - Złotym Lajkonikiem i Srebrnym Smokiem oraz nagrodą specjalną dla operatorów na krajowym i międzynarodowym festiwalu filmowym w Krakowie. Bohaterem jest tytułowy szczurołap, który z pasją, a nawet poczuciem misji tępi szczury. Reżyser przedstawia jego osobowość, podejście do pracy, stosowane metody oraz zachowanie ofiar. Konkretne sytuacje rodzą refleksje natury egzystencjalnej, psychologicznej, niekiedy nawet metafizycznej. Przesuwające się na ekranie obrazy przykuwają uwagę i odpychają, budzą zaciekawienie i odrazę. Szczurołap jest mistrzem w swojej profesji, jedyny tak skuteczny w Polsce, zapraszany nawet do pracy za granicę. Potrafi tępić szczury na skalę przemysłową, nie pozostawiając przy życiu ani jednego osobnika. Rozwiązuje problem uciążliwych gryzoni w zakładach przemysłowych, magazynach, gospodarstwach rolnych. Jego metody pracy oparte są, jak sam twierdzi, na naukowych podstawach, z dumą opowiada o wypracowanym sposobie. Najpierw stara się zdobyć zaufanie tych bardzo ostrożnych i inteligentnych zwierząt, podsuwa im smakołyki. Kiedy uznają go za dobroczyńcę, wychodzą z ukrycia i podążają za nim niczym pies za swym panem. Wówczas szczurołap przystępuje do wypełniania swego zadania. Nadal je karmi, ale zatrutym pożywieniem, wiara w jego dobre intencje usypia czujność zwierząt. Po trupach swych współbraci idą po kolejny zatruty pokarm. Stado przestaje istnieć, ale populacja szczurów, to społeczność znakomicie zorganizowana, posiadająca własną hierarchię. Na jej czle stoi kilku- kilkunastu najsilniejszych, najbardziej inteligentnych samców, którzy pozostają w ukryciu. Ich najtrudniej pokonać - wyznaje eksterminator. Z nimi rozprawia się indywidualnie, stosując różne metody, co również można zobaczyć na ekranie. Dla szczurołapa jest to pojedynek dający satysfakcję z dobrze wykonanej pracy, ale widz "z trudem trzyma oczy otwarte". Łowca zdradza tajniki swojej pracy. Mówi o koniecznej w tym fachu znajomości szczurzej psychiki i zwyczajów, a także o pewnego rodzaju szacunku dla przeciwnika.