Tak bardzo się nienawidziliśmy
Nous nous sommes tant hais / Wir Sind so Verhasst, Austria/Francja 2007
9 maja 1950 r. Do Paryża przybywa niemiecki dziennikarz Jurgen Koeller. Spotyka ukochaną z czasów wojny, której nie widział od 1945 r., gdy jako podoficer Wehrmachtu dostał się do niewoli.
Reżyseria:Franck Apprederis
Czas trwania:120 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Film obyczajowy
Sarah Biasini
jako Marie Destrade
Paweł Deląg
jako Jurgen Koeller
Bernard-Pierre Donnadieu
jako Jean Monnet
François Marthouret
jako Robert Schuman
Christine Boisson
jako Jeanne
Anne Loiret
jako Madeleine
Franck Apprederis
Scenariusz
Jean-Michel Gaillard
Scenariusz
Franck Apprederis
Reżyseria
Opis programu
Na tle polityczno-historycznych wydarzeń z udziałem aktorów odtwarzających autentyczne postaci rozgrywa się wątek Francuzki Marie i Niemca Jurgena oraz ich bliskich. 9 maja 1950 r., w piątą rocznicę zakończenia II wojny światowej, Robert Schuman, ówczesny minister spraw zagranicznych Francji, przedstawia na posiedzeniu rządu projekt utworzenia organizacji nadzorującej przemysł wydobywczy i stalowy krajów Europy Zachodniej. Jego pomysłodawcą jest francuski ekonomista Jean Monnet. Inicjatywa ta wywołuje protesty - tak we Francji, jak i w innych krajach. Mnożą się zarzuty, że Francja chce się układać z niedawnym wrogiem, rodzą się obawy, że Niemcy odbudują przedwojenną potęgę gospodarczą. Wydarzenie to szeroko relacjonują różne europejskie gazety, do Paryża przybywa więc wielu zagranicznych dziennikarzy. Jest wśród nich młody Niemiec ze Stuttgartu, Jurgen Koeller. Po pracy wstępuje z kolegami do piwiarni, gdzie zauważa młodą kelnerkę. Okazuje się, że to Marie, dziewczyna, którą Jurgen poznał w czasie wojny. Był wtedy podoficerem Wehrmachtu, zajmował mieszkanie piętro wyżej nad mieszkaniem Marie. Spotykał dziewczynę na schodach. Od razu bardzo mu się spodobała. Ona też zwróciła uwagę na przystojnego Niemca. Wbrew rozsądkowi i powszechnemu odczuciu, nakazującemu nienawiść wobec wroga, zaczęli się spotykać. Niezobowiązująca znajomość przekształciła się w gorące uczucie, które musieli skrywać przed światem. Gdy w 1945 r. Jurgen trafił do niewoli, stracił Marie z oczu. W 1948 r. wrócił wreszcie do rodzinnego miasta, długo nie mógł się odnaleźć w nowej rzeczywistości. W końcu zaczął pracę, znalazł sobie narzeczoną - córkę wspólnika swego ojca, z którą wkrótce ma się żenić. Nie próbował szukać swej wojennej ukochanej. Nie wie, że siedem miesięcy po ich rozstaniu dziewczyna urodziła synka. 5-letni teraz Pierre nie zna nawet imienia swego ojca. O tym, kto nim naprawdę jest, wiedzą tylko rodzice Marie i jej brat. Rodzina nie mogła jednak darować dziewczynie takiej hańby, zerwała z nią wszelkie kontakty.