Taniec przyrody

Przetrwanie gatunków zależy przede wszystkim od sukcesu rozmnażania. Temu zaś towarzyszą szczególne rytuały, które - uchwycone filmową kamerą - ukazują niewysłowione piękno i grację dzikiej przyrody. Szwedzki reżyser Bo Landin i fiński operator Jan Henriksson postanowili nakręcić dokument poświęcony obyczajom godowym zwierząt. Uzbrojeni w kamery zapuścili się w niedostępne rejony Finlandii, Szwecji i Estonii wiosną, a więc porą, w której zwierzęce pożądanie eksploduje nieokiełznaną siłą. Po starannym doborze partnera, osobniki obu płci stykają się wówczas w rytualnych godach, usiłując zaimponować sobie nawzajem. Dla wielu gatunków najbardziej celebrowaną część tego szczególnego obrządku stanowi specjalny taniec. Niezwykły balet w wykonaniu piętnastu tysięcy żurawi nad jeziorem Hornboga w Szwecji, romantyczne umizgi cietrzewi i głuszców w odstępach fińskich lasów, bezgłośne zaloty jazgarzy w zimnych wodach estońskich jezior - to tylko nieliczne, zdumiewające sceny, jakich świadkami byli Henriksson i Landin. Podpatrywali oni także innego rodzaju emanację godowych obrządków, jak choćby nieustępliwą walkę o samice w wykonaniu buzujących testosteronem samców. Urzekający pięknem zdjęć i nastrojową muzyką Alana Williamsa, "Taniec natury" stanowi udaną próbę uchwycenia niezwykłej elegancji zwierzęcych rytuałów, obserwowanych na przestrzeni kilku miesięcy, gdy dzień stawał się dłuższy, a w powietrzu unosiły się feromony. To także pełna emocji, poetycka opowieść o dzikiej północy i tym, co decyduje o jej wspaniałości - nieujarzmionym życiu.