Tomek i ja
After Thomas, Wielka Brytania 2007
Film zainspirowany prawdziwą historią autystycznego chłopca, który powrócił do normalnego życia dzięki psu. Animoterapia przyniosła nadspodziewane efekty, dając dziecku możliwość rozwoju.
Reżyseria:Simon Shore
Czas trwania:110 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Dramat obyczajowy
Keeley Hawes
jako Nicola Graham
Ben Miles
jako Rob Graham
Sheila Hancock
jako babcia Pat
Andrew Byrne
jako Kyle Graham
Lorraine Pilkington
jako Rachel
Duncan Preston
jako dziadek Jim
Lindsey Hill
Scenariusz
Simon Shore
Reżyseria
Jamie McCoan
Montaż
Ian Liggett
Zdjęcia
Colin Winston-Fletcher
Muzyka
Elaine Cameron
Producent
Opis programu
Poruszający film zainspirowany prawdziwą historią autystycznego chłopca, który powrócił do normalnego życia dzięki czworonożnemu przyjacielowi. Przypadkowo zastosowana animoterapia przyniosła nadspodziewane efekty, dając dziecku możliwość rozwoju i szansę na lepszą przyszłość. Sześcioletni Kyle Graham sprawia rodzicom, Nicoli i Robowi, duże problemy wychowawcze: kiedy próbują do niego dotrzeć, wpada w histerię, wybucha gniewem, krzyczy i płacze. Obsesyjnie boi się wizyt w sklepie. Kupienie mu butów to prawdziwe wyzwanie dla zrozpaczonej matki, która ostatkiem sił stara się być cierpliwa i wyrozumiała. Podobnie jak inne dotknięte autyzmem dzieci Kyle odbiera otoczenie w zupełnie inny sposób, niezrozumiały dla zdrowych ludzi, nigdy nie respektuje zasad, według których funkcjonują inni, stwarza sytuacje, które czasem bywają śmiertelnie niebezpieczne. Chłopiec najlepiej czuje się w swoim własnym, hermetycznie zamkniętym świecie, staje się milczący, nie zauważa domowników, nie reaguje na żadne ich polecenia, obsesyjnie ogląda swój ulubiony serial, którego bohaterem jest ciuchcia o imieniu Tomek. Tylko wtedy rodzice mają spokój. Choroba syna to dla Nicoli i Roba prawdziwa tragedia. Chcą nawet oddać chłopca do szkoły specjalnej z internatem, ale Nicola zaczyna mieć wątpliwości, czy jeszcze bardziej nie zaszkodzi Kyle'owi, który od tej pory będzie przebywał już tylko wśród chorych dzieci, nie mając żadnych szans na kontakt ze zdrowymi rówieśnikami. Postanawia więc dalej poświęcać się synowi kosztem własnego życia. Małżonkowie coraz dotkliwej odczuwają jednak trudy wychowywania dziecka z autyzmem, nie mają w ogóle czasu dla siebie, nie chodzą do kina, nie widują znajomych. Próbują wspierać się nawzajem i z pokorą znosić cierpienia, ale ich związek zostaje wystawiony na ciężką próbę. W przetrwaniu kryzysu małżeńskiego bardzo pomagają rodzice Nicoli, Pat i Jim. Matka często wyręcza przytłoczoną obowiązkami córkę w różnych domowych sprawach, zabiera wnuka do parku, przygotowuje posiłki.